LOVING THE INTERNATIONAL IDOL (Loving Series#1)-Completed

CHAPTER 23: Boundaries of Fate

CHAPTER 23: Boundaries of Fate

Felix Jaun POV.

APAT NA LINGGO NA SIMULA noong inilipat si Everest sa ICU at apat na linggo narin na hindi parin ito gumising kahit nga isang progress ay walang makita ang doktor parang nagsistulang patay na si Everest kahit ang totoo ay gising lang ito.

Sa bawat araw na ang nagdaan saakin ay parang isang malaking bangungot para saakin na makita ang babaeng mahal mo na nakikipang laban kay kamatayan na kahit mismo ako walang magawa upang ligtas ito.

Apat na linggo narin na pabalik-balik na bumibisita ang mga kaibigan ko dito hospital minsan kasama nila si Jade pero hindi ko parin magawang pansin ang dalaga dahil sa nagyari ngayon kay Everest. Alam ko nakasalan ko parin ang lahat ng ito at sinisisi ko parin ang saliri ko ngayon ngayon.

Malungkot akong tumingin kay Everest na mahimbing na natutulog habang may maraming aparatos at iba't-ibang machine na nakakabit sa katawan nito.

Ilang araw din ang lumipas bago pumayang ang doktor na malapitan si Everest hanggang dalawa tao muna ang pweding pumasok sa loob ng ICU, kami muna ni Jackson at ako ang unang pinapasok sa loob ng ICU.

Dahan-dahan akong lumapit sa higaan ni Everest kung nasaan siya ngayon, umupo ako sa isang bakanteng upoan na katabi lamang ng kama nito. Nangingining ang mga kamay ko ng hinawakan ko ang kamay ni Everest sabay na hinalikan ko i'yun.

Hindi ko mapigilang hindi tumulo ang mga luha ko sa mga mata ko. Ang bigat ng kalooban habang nakatiting ako sa walang malay na babaeng mahal ko.

“E-Everest."-mahinang bigkas ko sa pangngalan niya "Sweetheart, Ilang linggo ka ng nakahiga di'yan at natutulog wala kabang balak na gumising at bumalik saakin. Kasi ako nahihirapan na ako Sweetheart —miss na miss na kita, kaya please gumising ka na."-saad ko kay Everest na puno ng pagmamakaawa sa boses ko

"Natatakot na ako, Everest. Wag mo akong iwanan, please. Hindi ko kayang mawala ka saakin."

Takot na takot ako sa bawat minutong lumilipas, takot ako na baka bigla nalang kunin saakin si Everest dahil kapang nawala ito saakin parang kinuha narin ang buhay ko, hindi ko kayang iwan ako ni Everest —mas masasaktan ako ng sobra at higit pa.

"Mahal mo talaga si Everest, Felix."-biglang lintaya ni Jackson saakin dahil nasa gilid ko lang ito nakatayo

Mapait nalang akong napangiti na bumalik sa isip ko ang mga masasayang araw na kasama ko si Everest, bawat ngiti  niya saakin. Bawat mura at pag-iinsulto niya saakin sa social media na mimiss ko yun lahat. Kung pwede lang ibalik sa umpisa ang lahat matagal ko ng ginawa yun.

"I love her more than anything I have. Siya yung buhay at puso ko, mula palang noong una ko siyang nakita noong college palang kami alam ko ng siya na ang babae gusto kong makasama hanggang pagtanda ko."-matamis nalang akong napangiti at kasabay din doon ang pag-agos ng luha ko

"Kaya sobrang hirap at sobrang sakit isipin ang sitwasyon na meron kami ngayon, dahil baka bigla nalang siya kunin saakin at natatakot akong magyari yun, Jackson."-saad ko sa kaibigan ko

Marahas siyang bumuntong hininga si Jackson "I never thought this day will come, Felix. Hindi ko akalain na iiyak ka at magpapakaawa na wag kang iwan ng babaeng mo, na wag kang iwan ni Everest."-aniya ni Jackson "Pero hanggang saan at kailan ka lalaban para sa pagmamahal ninyo kung nahihirapan karin."

Umiling ako "Hanggang kaya ko lalaban ako para kay Everest. Hanggang mahal niya pa ako hindi ako aalis mananatili ako sa tabi niya kahit dumating man yung panahon na ipangtulakan niya ako papalayo dahil hindi na niya ako mahal —mas mananatili ako sa tabi niya dahil ganon ko kamaha ni Everest."