ရန်လင်းလဲအိမ်ပြန်လာရင်းလက်ထဲမှပန်းစည်းနဲ့ဘူးအနီလေးကိုကြည့်ကာပြုံးမိသည်......
သူ့ဘဝမှာမေတ္တာဆိုတာမျိုးမရှိခဲ့ဖူးပေ..သူငယ်ငယ်ကမိဘလုပ်ငန်းတွေဟာဉီးလေးဖြစ်သူကြောင့်ဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီးမသိတတ်သေးသောကလေးငယ်လေးကိုအပြစ်တွေလွှဲချခဲ့ကြသည်...အဖေဖြစ်သူကလုပ်ငန်းတွေကြောင်နှလုံးရောဂါဖောက်ပြီးဆုံးခဲ့ပြီး..နောက်နေ့အမေဖြစ်သူပါအဖေ့နောက်လိုက်သွားခဲ့သည်...ငယ်ငယ်တည်းကသာမန်ဘဝလေးနဲ့တောင်အနိုင်နိုင်ဉီးလေးရဲ့နှိပ်စက်မှု...အလုပ်ကြမ်းတွေမှန်သမျှလုပ်ခဲ့ရသည်....သူအရွယ်ရောက်လာတော့ငယ်ငယ်တည်းကမစားမသောက်စုခဲ့ရတဲ့ငွေတွေကိုဉီးလေးကယူပြီးထွက်သွားခဲ့သည်...သူလဲကြိုးစားရုန်းကန်ရင်းအထက်တန်းတက်ဖို့တရားဝင်တာရောမဝင်တာကိုပါလုပ်ခဲ့သည်...အောက်လမ်းပညာ။လောင်းကစားတွေမှာထူးချွန်တဲ့သူကလူသတ်ဖို့ထိတော့မရက်စက်ပေ....တခါတခါသူကူညီခဲ့ဖူးတာတွေလူမသိ...သူကလဲထုတ်မပြတတ်...နှလုံးသားကမာကျောခဲ့ပြီးချစ်ချင်းမေတ္တာလဲမရှိတော့..အချိန်ကြာမာကြောနေတဲ့နှလုံးသားကသူနာပြုဝတ်စုံနှင့်ကောင်လေးတယောက်အပေါ်ပထမဆုံးရင်ခုန်ခဲ့သည်...တဘဝလုံးစာသူ့ကိုစောင့်ရှောက်သွားမည်..သားလေးကိုရောပေါ့...တရားမဝင်တာတေမလုပ်တော့ဖိူ့လဲဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..သူ့မှာကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်းလဲရှိတာကြောင့်ပင်......
"ဟာ..ဟေ့လူ..ဖယ်..ဖယ်အုံး..
သူတွေးနေတုန်းကားတစီးသူ့ရှေ့တည့်တည့်လာနေသည်...
"အား........!!
ကားကအချိန်မှီရပ်လိုက်နိုင်လို့တော်သေားသည်..ကားထဲမှအနောက်တိုင်းဝတ်စုံနေကာမျက်မှန်နှင့်သေးသေးကွေးကွေးကောင်လေးတယောက်ဆင်းလာပြီးရန်တွေ့တော့သည်.....
"ဒီမှာ..ခများသေချင်နေတာလား..ဘာတွေတွေးနေလို့ကားလာတာမမြင်လဲ....တိုက်မိရင်ဘယ်လိုလုပ်မာလဲ..ခများကဘာမှမဖြစ်တောင်ကျုပ်ထောင်ထဲတော့မသွားနိုင်ဘူး...ဟွန့်....
"ရေသောက်အုံးမလား.....
"ဘာ..ခများဘယ်လိုလူလဲ..
YOU ARE READING
မင်းဖြစ်နေလို့(မင်းမို့လို့)(completed)
FanfictionYizhan(uni+zawgyi)(M-preg)❤💚 အချစ်ဖြင့်ရေးသားသော........ လေပြည်ပြီးရင်မုန်တိုင်းလာတယ် မုန်တိုက်းပြီးရင်သာယာသောနေမင်းကြီးထွက်ပေါ်တယ်..........
