Avengers| Kitsune'nin Yükselişi

beni siz delirttiniz

Loki, artık sürekli peşimde dolanmaya başlamıştı ve bu beni rahatsız ediyordu. Bazı zamanlar ansızın odama ışınlanıp beni deli ediyordu bile.

Avengers binasının mutfağında kendime içecek bir şeyler hazırlarken yine yanıma geldi ve bana bulaşmaya başladı.

  "Alice.."

  "Hı?"

  "Canım sıkıldı."

  "Sıkı can iyidir tez çıkmaz.."

  "Ne?"

  "Ne?!" Neden böyle dediğim konusunda bir fikrim yoktu. Loki de pek aldırış etmemişti zaten.

  "Diyorum ki.."

  "Hayır."

  "Ama daha demedim."

  "Loki, etrafımda dolanmaktan vazgeçer misin?"

  "Ama sana bulaşmak hoşuma gidiyor."

  "Her canın sıkıldığında oynayabileceğin bir oyuncak değilim ben."

Loki bir anda ortadan kaybolmuştu ama ben bunu farketmemiştim.

  "Hem, gerçekten seni sevm-"

  "Alice.."

  "T-Theo?" Elimdeki bardak aniden yere düşüp tuzla buz olmuştu.

  "Theo, nereye kayboldun?" Gözlerim anında dolmuştu.

  "Theo mu? O da kim?" Loki kendine bir kahve almış, içiyordu.

  "B-Boş versene, kimse kim.." dedim ve yürümeye başladım.

  "Alice, dur!" Loki elindeki kahve kupasını fırlatıp beni kucağına almıştı. "C-Cam kırıkları.. ayağına batacaktı." Uzun bir süre öylece birbirimize bakmıştık. Ona hiç bu kadar yakından baktığımı hatırlamıyorum.

  "Sen, aynı onun gibi kokuy-"

Dolan gözlerimden yaşlar istemeden de olsa boşalmıştı.

  "Sen, ağlıyorsun.." beni bir sandalyeye oturttu ve yerdeki camları toplamaya başladı. Bana farkettirmemeye çalışsa da aşırı gergindi.

  "Tamam, işte hallettim." Dedi ve o da karşıma oturdu.

  "Bana bir şey olmazdı, yani cam kırıkları batsaydı."

  "Yine de acırdı."

  "Sen bu kadar iyi ve merhametli birisi değilsin. Bir işler karıştırıyorsun."

  "Üzülmeni istemem."

  "Sana güvenmiyorum." Dedim ve kalkarak Loki'nin yanından uzaklaştım.

  "Özür dilerim, ama bir şekilde öğrenmen gerekiyor Alice.."

Loki'nin yanından hızla uzaklaşırken Peter ile çarpıştım.

  "Alic-"

  "Özür dilerim Peter, gitmem gerekiyor."

Herkesten böyle kaçarak nereye varacaktım bilmiyorum.

  "Neden ağlıy-"

  "Peter, sonra konuşuruz." Dedim ve kimseyi dinlemeden kendimi dışarıya attım.

  "Alice, sakin ol. Her şey güzel gidiyor, Theo öldü ve sadece bir anı olarak yaşayabilir. Bunun seni kötü etkilemesine izin verme."

  "Alice.." Loki yine yanıma gelmişti. Artık kafayı iyice yemeye başlıyordum.