Back To Hogwarts - #Drarry

~0.9~

Harry tam tamına bir haftadır St. Mungos'ta komada yatıyordu. Durumu çok ama çok ağırdı...

Bu sırada Malfoy tüm suçun kendisinde olduğunun farkında olduğundan perişan haldeydi. Odası bir haftadır sesten yoksundu...

Bu durumun şaşırtıcı bir şekilde iyi bir etkisi de olmuştu malfoy'a, kısa süre önce eski düşmanı-yeni arkadaşının onun için ne kadar fazla şey ifade ettiğini yeni anlamıştı

McGonagall da anlayış gösterip bu ruh haliyle derslere girse de odaklanamayacağını bildiğinden ona belli bir süre izin vermişti.

Hep istediği şey başına gelmişti; derslerden muaftı, fakat bunun bu şekilde gerçekleşmesini istemiyordu. Gerekirse aralıksız her gün sihir tarihi dersine bile girerdi, yeter ki Harry'e zarar gelmesindi.

Harry'siz sekizinci günde Malfoy sessizce koridorlarda dolaşıyor ve o berbat günü düşünüyordu.

Belki de sonsuza kadar quidditch oynamayı bırakacaktı...

Düşünceleri birer birer kara bulutlara evrilirken dersten yeni çıkmış Hermione ve Ron ile karşılaşmıştı.

Ron ona nefretle bakıyordu.

"Hepvsi senin suçuvn."

Draco suçluluk duygusundan kurtulmaya çalışırken bu cümleler onun için fazla ağır olmuştu.

Hermione ne kadar suçu Malfoy'da bulsa da onun derin üzüntüsünü anlayabiliyordu.

"Yapma Ron, onun halini görmüyor musun." Draco'ya acıyan gözlerle bakıyordu Hermione. Belki de Draco'nun en hoşlanmadığı şeylerden biriydi bu ama tartışmayı bırakın, ağzını açacak hali bile yoktu.

Arkadaşının neredeyse ölümüne sebep olacak kişiye saldırmamak için zor duruyordu, hem öyle bir şey olsa da Hermione buna izin vermezdi.

Ron Hermione'nin elinden tutmuş ilerletmeye çalışırken Hermione elini çekti.

"sen git ron, ben sana yetişirim."

"Gervçekten bu pisvlik herifle mi konuşacaksın, Hevmonie ?" Ron anlamlandıramasa da Malfoy'la aynı yerde bulunmayı asla istemiyordu, yoluna devam etti. Koridorda sadece Hermione ve Draco vardı.

"Ne kadar suçluluk duyduğunu tahmin edebiliyorum, draco, fakat amacının Harry'i öldürmek olmadığının da farkındayım. Kendini toparla ve aramıza dön." Hermione Draco'nun daha iyi hissetmesini sağlamıştı.

Hermione ron'u yakalamak için ilerlerken kısık bir sesle " Teşekkür ederim." Demişti Malfoy.

Draco az önce Hermione'ye teşekkür mü etmişti, şaşkınlıkla "anlamadım ?" Dedi Hermione.

"İkiletme Hermione, ne dediğimi duydun. Teşekkür ederim."

"R-rica ederim." Hermione şaşkınlıkla Malfoy'un yanından ayrılmıştı.

Günler hızla geçiyordu fakat Harry'den tek bir iyi haber gelmiyordu. İyileşemiyordu.

Draco arkadaşlarıyla bile konuşmuyordu, tamamen içine kapanmıştı.

Uyumak istiyordu ama o suçluluk hissi onu uyutmuyordu. Aklına birden bir fikir gelmişti ve bu onu yataktan kaldırmaya sebep olmuştu. Eline direkt telefonunu aldı ve Hermione'yi aradı.