The Secrets She Has

Hoofdstuk 5

—Kristy García—

Hmpffff, ik wordt wakker en zie dat het buiten nog donker is. Mijn wekker naast m'n bed geeft aan dat het 04:37 is. Het is nu al de 4e keer dat ik wakker ben geworden en slapen lukt nu toch niet meer. Dan kan ik gelijk wel aan het ontbijt beginnen. Een groot, uitgebreid ontbijt. Ik klim uit mijn bed en doe snel een paar leggings aan en een grote hoodie die net boven m'n knieën komt. Ook doe ik sokken aan, dan heb ik minder kans dat iemand mij hoort plus het is lekker warm.

Ik tip toe door de lange gang heen en als ik bij de trap aankom strompel ik naar beneden. Ik probeer alle pijn en het protesteren van mijn lichaam te negeren. Ik ben nu al beneden dus om nu weer naar boven te gaan om een pijnstiller in te nemen heeft ook geen zin. Alhoewel, ik sta hier de komende paar uren wel. Na een heel debat te hebben gevoerd met mezelf besluit ik om toch geen pijnstiller te halen want die trap ziet er niet aantrekkelijk uit. Ontelbare keren ben ik van een trap gevallen. Of ik struikelde terwijl ik aan het wegrennen was voor Willem of ik was aan het vluchten en hij trok me aan m'n enkel weer naar beneden of, ja er is nog een optie. Ik stond boven en hij duwde me van de trap af. Vier dagen geleden nog gebeurd. Hij duwde me te trap af, naar de kelder waar ik op mijn enkel landde en die is of erg verstuikt of gebroken. Korte samenvatting, ik haat trappen.

Ik loop de keuken in en pak alle ingrediënten die ik nodig heb voor pancakes.. Ik mix het allemaal door mekaar waardoor er een beslag ontstaat. Ik ga ze nu nog niet maken want dan zijn ze zo koud en niemand wil koude pancakes.
"Laat Het Eten Niet Aanbranden Jij Trut, Anders Zwaait Er Wat!" Zeg ik tegen mezelf terwijl ik Willem na doe. Een glimlach komt op mijn gezicht met de gedachte dat hij weg is. Nooit meer zijn worden aanhoren, nooit meer zijn geschreeuw, zijn klappen. Alleen jaagt hij me nog na in m'n dromen...

Eng

James en de rest slaan mij niet. Niet zo als Willem in elk geval. Blade is de enige die mij nog heeft aangeraakt. En dat wil ik graag zo houden. Maar ik denk niet dat ze me gaan slaan. Ik bedoel ze werden allemaal super boos op Blade. Als ze het zouden willen dan wordt je toch niet boos? Ik vertrouw ze niet, daar ken ik ze nog niet goed genoeg voor maar ik moet ze we een kans geven.

Kristy wat ben je weer sentimenteel

Ik pak uit de koelkast zo veel mogelijk fruit dat ik vinden kan en begin dat ook te snijden voor een fruitsalade, de banaan ga ik ook later snijden want ik wil niet dat die bruin wordt. Als ik de fruitsalade en het beslag af heb is het inmiddels al 05:30. Want ja ik moest van elk fruitsoort minstens vier snijden aangezien we met zo veel zijn.
Voor het beslag geld hetzelfde. Uit de normale hoeveelheid kan je vier pancakes bakken maar als je ziet wat die jongens opkunnen. Ik heb dus besloten dat ik beslag maak waaruit je 36 pancakes, (voor iedereen vijf.) kan halen ik begin alvast de tafel te dekken en zet de fruitsalade op tafel. Het zijn net beesten zoveel eten ze. Maar ik moet toegeven het is eten. Wie houdt er niet van eten.

Na nog wat beleg erbij te hebben gezet voor de broodjes en de broodjes in de oven te doen is het alweer 06:45 over een uur moet het eten klaar zijn. Ik doe snel alle bacon in de pan en maak wentelteefjes als die klaar zijn leg ik de bacon en wentelteefjes allemaal op een apart bord en begin met de pancakes.

Ik weet het, het is super veel allemaal maar die jongens eten nou eenmaal veel

en het is leuk om te maken. als ik het laatste bord op tafel heb gezet is het het 07:25 nog een kwartier. Ik zet ook nog snel voor iedereen een kop koffie, ik bedoel, we zijn allemaal Italiaans. Hun drinken alleen maar koffie. en als dat klaar is is het 07:32.

De eerst voetstappen zijn al te horen en ik zie Blade de keuken inlopen. Hij staart me met grote ogen aan. Ik ben inmiddels alles aan het schoonmaken. "Wat heb jij hier zitten uitspoken?" "Ontbijt gemaakt." Zeg ik blij. "Hmmm, beter is het dan niet aangebrand want als ik deze rommel zie kan het niet veel goeds betekenen." Zegt hij nors. Ik draai me om en staar naar de bloem die was omgevallen. Oeps.