The Secrets She Has

Hoofdstuk 17

—Kristy García—

"KRISTY KIJK UIT!" Een kreet verlaat mijn mond als ineens een grote herdershond mij bespringt waardoor ik op de grond val en mij begint te likken. Mijn hoofd knalt tegen een boomstam aan maar de hond gaat gewoon verder. "Au." Zeg ik lachend. "Sorry voor Bibi, ze kan soms nog enthousiast worden als er nieuwe mensen op het erf komen. In Ohio ook al. En ze is nog wel een waakhond, goeie waakhond die iedereen bespringt en ze begint te likken." "Ze kan je wel flink laten vallen hoor." Zeg ik lachend.

"Owh shit Kris. Gaat het?" "Wat ja?" Hij knielt naast me neer en raakt m'n slaap aan wat mij een steek geeft. "Au." "Sorry." Zegt hij schattig en trekt me omhoog. "We moeten even je voorhoofd schoon maken."

Zegt hij schattig? Kristy je kent hem letterlijk 1 dag...

________

"Je hebt wel een klap gemaakt hoor." We zijn inmiddels binnen en het is echt heel gezellig hier. Planten, bloemen mooie schilderijen. Veel kleur. "Leuk huis." Ik zit op het aanrecht blad en met een natte doek dept hij op mijn voorhoofd. "Dankje, m'n moeders stijl. Ze houdt van gezelligheid. Ja wie niet."
"Elijah heb jij Bibi al eten gegeven?" Een jonge vrouw midden dertig komt de keuken inlopen. "Owh, hallo." Enthousiast komt ze naar me toe en geeft me een hand.

"Ik ben Mirjam. Elijah's moeder." "Kristy." "Wat een leuke naam." Ze kijkt ons vrolijk aan maar ineens valt mijn hoofd op. Elijah legt uit dat het de hond was die me besprong en neemt het eigenlijk op voor Bibi. "Gaat het?" Vraagt ze bezorgd. Ze pakt de doek uit Elijah's handen en veegt wat ruwer op de wond. "Alle aarde moet er uit."

"Elijah, houdt druk erop zodat het bloeden stopt dan pak ik even de EHBO doos. Elijah pakt de doek over en kijkt me recht in de ogen aan. "Heeft iemand jou weleens gezegd dat je echt mooie ogen hebt?" "Dankje." Een bloos verschijnt op zijn wangen en hij staart naar de grond.

En dan te bedenken dat James nog de niet-date-regel had. Ja Kristy gooi maar lekker de pet ernaar

"M'n moeder is dierenarts." Veranderd hij van onderwerp. "Ik heb hem!" Haar zangerige stem galmt door het huis heen en een minuut later komt ze de keuken inlopen. "Is kijken." Ze doet de doos open en ik zie heel wat dingen liggen. "Kan je uit het kastje links een doek pakken?" Elijah houdt met zijn linkerhand nog steeds de doek tegen mijn hoofd en met de andere rommelt hij door het kastje heen. "Top." Zegt Mirjam. "Dit kan wel even prikken maar ik wil zeker zijn dat er niets vies in de wond komt waardoor het infecteert. Ze doet wat betadine jodium erop en dept deze tegen mijn slaap. "Je hebt geluk dat hij niet super diep is en niet groot." Het prikt inderdaad en ik knijp m'n ogen dicht. "Probeer je gezicht te ontspannen. Ik luister naar wat ze zegt. "Heel goed."

"Elijah, wil jij wondhechtstrips uit de doos pakken?" "Ja." Hij springt op en geeft het doosje aan zijn moeder. "Deze heb je vast thuis ook wel. Verwissel als ze los gaan, vies worden of als het er al meer dan 2/3 dagen op zit. Geneest het mooier." "Ik bedankt haar en help met opruimen aangezien ik met mijn handen aan mijn hoofd heb gezeten en nu op de keukenkastjes bloed vingers zitten. "Je ziet er nu wel stoer uit hoor." Zegt Elijah lachend. "Alsof je in een hevig gevecht heb gezeten." "Ja ik wel gewonnen natuurlijk." Zeg ik nu ook lachend. "Jij altijd."

~Ongemakkelijke stilte~

"Ik moet je nog steeds die mooie plek laten zien." "Owh ja dat is waar." We lopen weer naar buiten en gaan weer het bos in. We lopen het hele bos door want we komen aan de andere kant uit en staan nu bij een heel groot blauw meer. "Wauw." "Mooi hè." Ik naast Elijah op een rots zitten en we staren nu gewoon wat voor ons uit. "M'n moeder is bij m'n vader weggegaan. Hij had drank- en gokverslaving problemen. M'n zusje was toen een jaar en ik was acht. We zijn toen in een appartement gaan wonen en m'n moeder begon haar studie. Ze is zo goed in haar baan dat we nu hier wonen."