"Kumusta?" Inabutan niya ako ng tubig.
Ikinagulat ko ang pagsulpot niya. Maaaring sa kapaguran ko sa PE kaya di ko siya napansin. Tinaas ko ang tuwalya para pumagitna sa aming dalawa.
I heard him laugh.
I prepared my words over his question awhile ago.
"A-ayos lang naman ang practice.""Magaling ka sumayaw."
"S-salamat."
"Can you get this thing...between us? I want to see you."
Kunting hawi sa tuwalya ang ginawa niya para iabot sa akin ang water bottle. Tinanggap ko iyon. Should he see my thankful expression? I'm afraid not.
"Ba-bakit ka kasi narito? Pawisan ako at magulo ang buhok. Ang baho ko pa dahil sa practice. Nakakahiya--"
Ang kamay niya ay kumapit sa gitna ng tuwalya at ito'y binaba. Nanghihina pa ako dahil sa pagsayaw pero mas lalo akong nanghina ng madalian niyang naibaba ang tuwalya para makita ako at ilapit ang mukha niya sakin. Both my hands, loosely holding the towel, fell on my lap.
"Palagi kang maganda sa tingin ko. Ganun talaga pag nagmamahal, Vini, kahit ang imperfect mong side, maganda sa akin."
Okay? What should I reply? Better not reply! Hula ko ay mabaho ang hininga ko sa kinaing spaghetti. And there are people in the upper row of stairs looking at us.
"Matagal na taon na kitang nililigawan, kelan mo ba ako sasagutin---"
"Sige, tayo na! Oo na!"
Agad akong tumayo at tumakbo papunta sa shower room ng gymnasium. Habang naliligo ay hindi ko alam kung paano ko siya haharapin mamaya. I have not seen his reaction dahil agad akong umalis. All these years, I still find it awkward. We grew up together in the same village and school. Pagtuntong ko ng high school ay agad niya akong niligawan. Hanggang ngayon, naawkward pa rin ako sa kaniya. Maaring dahil ang katotohanan ang nagsasabi na siya lang ang nanliligaw sa akin. The first guy who courted me all through these years. Kaya pinatagal ko ng seven years ang panliligaw niya para subukin kong totoo nga ang pagmamahal niya. He knew me very well, because we grew up in the same village and school.
Maaaring dahil sa pagsubok na pitong taon na panliligaw, hindi ko siya masyadong kilala. Lagi kasi akong distansiyado at bingi sa mga kuwento niya. Habang ako ay distansiyado, siya naman ay nagtitiis at nanatili sa tabi ko. Then, kagabi I just realized.... apat na taon na niya akong nililigawan. Nanatili siya sa tabi ko kahit ako ay mailap, masungit, maarte, at sarcastic so I resolved the thinking and the long courtship by giving him a yes.
Girlfriend niya na ako. Well, he deserves it. He accepted my flaws and stays with me. Super patient at understanding din siya.
"Hi, babe."
Malapad ang ngiti niya ng lumabas ako ng gymnasium. He also has a car keys and a milk tea on his hand. I took a sip from the milk tea and we walk by side.
"Nagtaxi ako pauwi para kunin ko ang kotse. Binilhan na rin kita ng milk tea nang pabalik."
The sun is almost sinking behind the first floor building. Kasabayan na namin sa paglalakad ang mga teachers sa pag uwi. I did not know that I took a lot of time showering. Sumipsip ako sa milk tea. Thankfully, my boyfriend went out to get his car. Hindi ako gagabihan sa pag-uwi. My parents are strict pa naman. Since I was a child, I have this 6pm rule, meaning, kailangan nasa bahay nako pagsapit ng alas sais.
"Date tayo, babe."
Well, I could say no to that. But my inside told me that I have to ask something.
"Is that why kinuha mo ang kotse mo?"
He looked at me beamingly.
"Yes. Nagreserved na ako ng restaurant--"
"Have you forgotten what my parents told you when you asked for their permission to court me?"
He raises his brows, "What is it. Nakalimutan ko."
"You have to bring me home by 6 that's what they told you---"
"Oh I remember your fucking parents told me! Shit let's go."
He grabs my hand pero lumayo ako. He throws me a questioning look. Bakit madali niyang nakalimutan ang mahalagang paalala ng mga magulang ko? Maliban sa paalala iyon ng parents ko, pangako niya rin yun! At bakit madali lang sa kaniya ang magmura? Tama ba ang pagkakarinig ko na minura niya ang mga magulang ko?
He accepted my imperfections, all these years. Ngunit ngayon ko lang nakikita ang bad sides niya.
"Bwiset naman oh! Tara na! Bilis!"
I am horrified. Who is he? Gosh! Should I break up with him?
𓂉ᶜᵃᵇˡᵘʷⁱ
BINABASA MO ANG
Etc.
General FictionEach chapter is named to the persons who have experience different twists in life that caused pain, realization, and discovery of self worth.