ගයූගේ ඔප්පා ලගට ඇවිත් හයියෙන් බදාගත්තා... ඔම්මායි අප්පයි නැති අඩුව පිරෙව්වේ එයාගේ ඔප්පා තමා...
"ගයූ මේ අහන්නකෝ..."
"ම්ම්ම් කියන්න ඔප්පා..."
ඒ දෙන්නා චන්ද්‍ර පුෂ්පය උඩ ඉදගෙන පෘථිවිය දිහා බලාගෙන මොහොතක් කල්පනා සාගරේ ඉදියා...
"ඔයා මට කියන්න දෙයක් තියනවා ද ගයූ... මට මොනවා හරි හංගනවද... මට ඔයා හැරෙද්දීම දැනෙනවා නංගී..."
අනේහ් ඔප්පා මන් කොහොමද ඔයාට ඒක කියන්නේ😔 මේ දවස් වල සතුටින් ඉදියට වගේ මන් හිටියට මගේ හිත ඇතුලේ මගෙ අයියයි මගේ කුකීයි මගේම සහෝදරියන් හය දෙනෙයි අනිත් ඔප්පල ටිකගෙයි ජීවිත අනතුරේ දාන්න මට බෑ..
ඒ හින්දා පොඩි බොරුවකින් ඔක්කොම බේරෙනවා නන් ඒක බොරුවක් නෙමෙ නේද...😔😔
ගයූ එයා එයාගේ හිතත් එක්ක ප්‍රශ්න කරගන්නවා....
ඔප්පා තාම ගයූගෙන් උත්තරයක් එනකන් බලන් ඉන්නවා...
"ම්ම් එහෙම දෙයක් නෑ අයියා...මන් ආසයි ඔයාට ඔප්පා ගානවටත් වඩා අයියා කියනවට..."
ගයූ ඒක කිව්වේ හිත ඇතුලෙන්මයි... මොකද එයායි එයාගේ යාලුවො හයදෙනයි ඔප්පයි ලංකාවේ අය... මේ තැනට හැමෝම ආවේ දුක් විදලයි...
ලංකාවේ වචනෙන් අයියා කියද්දී සහෝදරකම හිතට දැනෙනවා ඔප්පා කියනවට වඩා❤️
"අයිගෝ මගේ පිස්සී... ඕක මොකක්ද මමත් ආසයි ඔයා මට ඔප්පා කියනවට වඩා අයියා කියනවට.."
ගයූ පොඩි හිනාවක් දාලා අයියා දිහා බලලා චන්ද්‍ර ආවාටේ දිහා බලන් ඉදියා...
"ම්ම් ඒක නෙමෙ දන්නවද... ඔයා මෙහෙම සැරින් සැරේ චන්ද්‍ර අඩවියට එන නිසා මට අපේ ඔම්මා ඒ කිව්වේ සද දෙව්දුව මට මේ මාලේ දුන්නා...
මේ මාලේ නැත්තම් මෙලහට මම මැරිලා... කොයිද ඉතිම් මගේ චූටි පිස්සිව මේ ලොකු වීරයා බලාගන්න එපැයි..."
ගයූගේ අයියා ගයූවත් එක්ක එදා චන්ද්‍ර අඩවියේම ඉදියා...
_____________________________________
"හියොන්ග් අපි මොකද කරන්නේ... ගයූ තාම ආවෙවත් නැනේ..."
ජිමින් ජින් ගේ පස්සෙන් අහ අහ යනවා..
කට්ටිය දැන් වැටිච්ච වැටිච්ච තැන ඉදගෙනම ඔහේ ඉන්නවා...
