A Slytherin Surprise

4 - Beauxbatons & Durmstrang

Niet te geloven. Het TriWizard kamioenschap zou weer plaatsnemen op Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry. En buiten dat, zou iedereen mee moeten doen, of je het nou wilde of niet. Ik kon niet geloven dat ze ons dit lieten doen.Als je mee wilde doen, oké. Maar ik wilde dit niet. Maar goed, de kans dat je gekozen werd was minimaal. 

Ik werd die middag nog ontslagen uit het ziekenhuis. Scorpius was de hele middag bij me gebleven en we hadden de mogelijke kampioen voor Hogwarts en de 3 opdrachten besproken. We waren het allebei eens dat James de grootste kans had om getrokken te worden...

Nog 2 dagen. Nog 2 dagen. Nog 2 dagen, verdomme. Dan zouden we eindelijk weten wie de kampioen voor Hogwarts zou zijn. Ook zouden we de kampioenen van Beauxbatons & Durmstrang te horen krijgen. Ze zouden morgen arriveren.

De volgende dag kwam ik weer doodop uit bed. Ik had de hele nacht zitten woelen over deze competitie. Ik had er veel over geleen en het kwam niet sporadisch voor dat er doden vielen, maar er waren ook niet heel veel kampioenschappen gehouden.

We liepen net gedaanteverwisseling binnen toen de klassenoudste ons tegenhield. De Hufflepufs, waarmee we de les hadden, stonden ook bij hun klassenoudste was een jongen met zwart halflang haar en felgroene ogen. Hij legde zijn staf tegen zijn keel aan en zei sonorus. Ik herkende de spreuk, hij werd altijd altijd gebruikt door omroepers bij bijvoorbeeld een Quidditch wedstrijd. 'Jongens en meisjes van Slytherin Als jullie zo vriendelijk kunnen zijn om mij te volgen.' Hij haalde de staf van zijn keel af om hem er vervolgens weer op te drukken en quietus te zeggen.

We volgden de klassenoudste naar de Grote zaal en zagen ondertussen de andere afdelingen zich bij ons samenvoegen. We liepen de zaal in en iedereen ging zitten aan hun bijbehorende tafel. Toen iedereen zat begon professor Licorne te spreken.

'Jongens en meisjes van Hogwarts. Verwelkom, Beauxbatons.'

Meteen kwamen de leerlingen van Beauxbatons binnen lopen, met het schoolhoofd voorop. Ze begonnen te dansen en iedereen was betoverd. Het was één van de mooiste dingen die ik ooit had gezien.

Na hun dans voegden de leerlingen van Beauxbatons zich aan de tafels.

'En verwelkom natuurlijk de leerlingen van Durmstrang.'

De leerlingen kwamen met een onheilspellend geluid naar binnen marcheren. Ik kreeg er rillingen van. Ook zij voegden zich toe aan de tafels. 

Na dit moesten we weer terug naar de les. Er waren 2 extra grote tafels in de Grote zaal erbij gekomen voor de leerlingen van Beauxbatons en Durmstrang. 

Tijdens toverdranken probeerde ik me te concentreren op het te maken drankje, maar het lukte me niet en ik liet de boel ontploffen. Geweldig, moest ik weer troep opruimen. Deze keer bleef Daphne om me te helpen. 

Daphne en ik waren al snel goede vrienden. Ze was net Scorpius, alleen met haar kon ik over jongens praten. Door het gedachte lezen wist ze al binnen een paar seconden dat ik Scorpius leuk vond. Voor de lol ging ze eens tellen hoevaak in aan hem dacht (zonder dat ze het mij vertelde!). Als ik dat had geweten had ik niet zo vaak aan hem gedacht... In één lesuur dacht ik blijkbaar al 22 keer aan hem. Nee, ik was totaal niet verliefd....

Ik was uitgehongerd toen de les eindelijk voorbij was. Ik rende zo snel als ik kon naar de Grote zaal en sleurde Daphne in de ene, en Scorpius in de andere hand mee. In m'n ooghoek zag ik de Gryffindors naar beneden lopen en sprong op Hugo z'n rug zodra ik hem zag. Hij zag me niet aankomen en wankelde even, maar viel gelukkig niet om. Hugo was niet normaal sterk. Ik sprong weer van hem af en begroette Jordan, om vervolgens weer verder te rennen.

'Wat heb je op Lily? Je zit vol engergie!' vroeg Hugo. 

'Niks, ik ben gewoon vrolijk. En ik heb honger!' zei ik terwijl ik naar achteren keek zonder te stoppen.