A Slytherin Surprise

14 - Ignis

Uitgeput liep ik een trap op. Ik was ondertussen al 35 minuten bezig. Ik was naar de meisjes wc geweest waar ik met een chagrijnige Moaning Myrtle tegenkwam, ik was bij alle common rooms geweest, in de Slytherin common room, in de keuken waar ik de huiselven hielp, de Grote zaal, de trofee kamer, het transfiguratie lokaal, de plantenkunde kas en de bibliotheek. Ik was blij dat ik bij mijn laatste hint was aangekomen.

Volgens de hint moest ik naar de kloktoren en daar zou mijn hint voor de volgende wedstrijd ontrafeld worden.

Ik kwam aan bij de kloktoren. Verbaasd keek ik op toen ik Blake daar zag staan.

'Stalk je me?' zei hij grijnzend. Ik bloosde. Ik kon het niet helpen en het ergerde me mateloos.

'N-n-nee, ik, uh, ik moest een speurtocht doen voor een hint voor de wedstrijd' zei ik. Wauw, ik kon niet eens normaal praten. Mijn stem sloeg nog net niet over en ik schraapte mijn keel om dat te voorkomen.

'Oh, klopt. Hoe staat het ermee?' zei hij terwijl hij opstond van de plek waar hij zat. Hij duwde nonchalant zijn handen in zijn zakken en liep sloom naar me toe. Hij deed alles zo rustig, alsof hij geen zorg in de wereld had.

'Nou, dit is de laatste plek waar ik moet zijn en hier moet de hint zijn, maar ik zie nog niet zoveel' zei ik.

'Zal ik meehelpen? Ik heb toch niet zoveel te doen nu' vroeg Blake.

Ik haalde mijn schouders op. 'Als je wilt, zou dat wel erg fijn zijn' zei ik. Ik wist eigenlijk niet of het mocht, maar ik was uitgeput dus veel kon het me niet schelen op het moment. En hoe zouden ze daar überhaupt achter moeten komen?

'Dus, waar zoeken we naar?' vroeg Blake. Ik had geen idee. Bijna alle hints waren verschillend uitgebeeld, er waren er maar 2 op een briefje.

'Iets wat uit zijn plek lijkt. Iets wat hier niet hoort' zei ik. Dat was de beste uitleg die ik kon geven. Blake en ik begonnen beiden rond te kijken. Ik fronste, ik was moe. Ik wilde gewoon klaar zijn. Wie had deze stomme speurtocht verzonnen?

'Hey, volgens mij heb ik iets gevonden!' schreeuwde Blake ineens van de andere kant van de kamer. Ik liep naar hem toen en fronste.  Ik zag niet wat hij vast hield.

'Het is een amethyst' zei hij terwijl hij zijn hand opende en een roze steen, ongeveer zo groot als een kers, liet zien. Ik legde mijn vinger op de steen. Hij voelde koud aan. Ik kreeg een rilling.

'Er staat verder niks op,' zei Blake, 'dus ik weet niet of het iets is.'

Ik kon voor een of andere reden niet wegkijken en pakte de steen vast. Ik besefte toen pas hoe dicht ik tegen Blake aan stond. Ik keek op en zag dat hij me aankeek. Mijn hand lag nog steeds in zijn hand.

'Lily, ik..' begon Blake, totdat iemand naar binnen kwam.

'Oh, sorry, ik had niet door dat er andere men-' begon de stem. Als een reflex trok ik mijn hand weg, waardoor de steen op de grond viel. Scorpius was binnen gekomen en keek me met een hele vreemde blik aan. Ik kon zijn blik niet goed plaatsen.

Toen de steen op de grond viel spatte hij uitelkaar en onmiddelijk kwamen er stralen licht uit de brokjes. Ik keek verbaasd omhoog en mijn mond viel open.

"Observabant ignis"

Ik keek Scorpius aan, zeker dat hij het zou vertalen.

'Let op het vuur' zei hij afwezig. Hij fronste en keek naar beneden, om vervolgens weg te lopen. Volgens mij had hij een idee. Ik draaide me verward om naar Blake.

'Snap jij wat ermee bedoelt kan worden?' vroeg ik Blake. Maar voordat hij kon antwoorden wist ik het weer. Degene die als eerste terug kwam met de hint kreeg een tweede hint.