×3

115 18 8
                                    

Öncelikle şunu belirtmek istiyorum iyi ve kötü yorumlar aldım ama çoğunluk devam etmemi söyledi , bende  bir kaç bölüm yazmayı düşünüyorum . Yani eğer olmuyorsa zorlamayip silerim çalışmamı .

Yorumlarınız benim için çook önemli , yorumlarinizi eksik etmeyin .

Musmutlu Okumalar • 

Sanırım zamanı gelmişti . Aslında tam olarak ne yapacağımı  bilmiyordum . Ama elime bu kadar güzel bi fırsat geçmişti ki buradan kurtulmak için bence kesinlikle degerlendirmeliydim . 13 yasında bir çocuk en fazla nereye gidebilirdi ki , sürekli aklımdan nereye gideceğimi sorgularken bi yandan da okul çantamın içine kıyafetlerimi sokusturuyordum . Gerekli gereksiz ne varsa . Sanırım cidden gerçekleşiyordu istediğim .

Babamın veya annemin eve gelmeden önce buradan kurtulmak lazımdı . Ama aklıma hiçbirşey gelmiyordu . Annemi bırakmak istemiyordum , keşke oda gelse benimle ama eminim bunu duyunca gitmemem için elinden geleni ardına koymazdı.  

~~
Saat 14.56 annem üç civarı okuldan kaydımı aldırıp eve döneceğini söylemişti . Zaman kaybetmeden ayakkabılarımı giyip montumu seri bi şekilde giydim . Hava çok soğuktu , inşallah yolda yürürken bi ÇIĞ tepesinin altında kalmazdım  . Yada başıma bir şey gelmezdi . Evet , evden dışarı adımımı atmıştım . Kendimi biraz tuhaf hissediyordum yanı daha çok korkuyordum . Akşam hava kararınca ne yapacaktım acaba ?

Sokakta yatan ,yaşıyan insanlar nasıl bu havada yaşamlarını sürdürebiliyordu .

Evet annemin sesiydi bu telefonla biriyle konuşuyordu . Beni dışarıda görmemeliydi . Yoksa babam görmesin diye kolumdan kolumdan tutup doğru eve hapsederdi . Ama hiçbir zaman anneme kızmazdım niye mi çünkü oda benim  gibi çaresizdi kimsesi yoktu benim annemden başka kimse yok onunda benden başka . Anneannem ve dedem ölmüşler . İki tane teyzem var ama onlar Amerikadaymis . Annemin anlattıklarına göre .

Annemin geldiğini görünce hemen bi yere saklandim . Üşümem gittikçe artıyordu . Umarım bu soğukta donarak ölmezdim.

Annem evde benim olduğumu düşünüyordu bu yüzden zili çaldı bir iki defa çaldı baktı ki kimse  açmıyor cebinden anahtarı çıkardı kapıyı hızlı bir şekilde açarken           " Efee , anneciğim kapıyı ! Nerde bu çocuk of  " Kapıyı açtı ve içeri ayakkabılarını çıkarmadan içeri girdi o kadar korkmuştu ki . Ama anne bunu yapmak zorundaydım bende babamın her defa bize bağırdında korkuyorum . Üzgünüm anne .

Ve inan bende şuan senin gibi ne yapacagimi bilmiyorum . Tek isteğim şu dışarıda soğuktan ölmemem di .   

Annemin evde bağırışları dışarıya kadar geliyordu " Ogluum nerdesin "

" Buradayım anne " diyemezdim ve gittim .

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 22, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Babamdan KaçışHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin