"Yakaladım."
Başımı kaldırdığımda buraya gelmeden önce çarpıştığım uzun saçlı çocuğu görmeyi beklemiyordum.
"Sen-"
"Daha fazla kendini yorma." Nazikçe omzuma girdi ve destek oldu.
"Hey buna gerek yoktu."
"En son iyiyim dediğinde de iyi değildin."
Sustum. Yürümeye başladı. Tanımadığım birine ne kadar güvenebilirim bilmiyorum ama şuan tek istediğim dertlerimden kaçmak için uyumaktı. Gözlerimi yumdum ve o çocuğun beni yönlendirmesine izin verdim. Çok yorgundum.
Bir yere girdiğimizi hissettiğimde gözlerimi açtım. Küçük hoş bir kafeydi burası. Plaktan yükselen hafif müzik sesi ve taze portakal kokusu istemsizce güzel hissettiriyordu.
Uzun saçlı çocuk bir masaya oturmama yardım etti ve içeriye seslendi.
"Mikasa! Soğuk su getirebilir misin?"
Gözlerimi içeri çevirdiğimde siyah saçlı bir kız gördüm. Başını salladı ve dolaptan aldığı bir şişeyle yanımıza geldi.
"Bu kim Eren?"
Adının Eren olduğunu öğrendiğim çocuk ayağa kalktı ve Mikasa ile beraber uzaklaştılar. Omuz silktim. Büyük ihtimalle "çok kötü durumdaydı" falan diyecekti.
Soğuk su şişesiyle elimde oynarken Mikasa yanıma oturdu ve içten bir şekilde gülümsedi.
"Daha iyi misin?"
Başımı salladım.
"Aslında buraya gelmeme bile gerek yoktu. Yine de teşekkür ederim." Cüzdanıma uzandığımda Mikasa elini elimin üstüne koydu.
"Aklından bile geçirme-"
Duraksadı.
"Y/n" dedim.
"Y/n. Güzel bir ismin varmış! Memnun oldum, ben de Mikasa. Bu da Eren."
Gülümsedim. İyi insanlara benziyorlardı.
"Çok teşekkür ederim Mikasa ve Eren. Şimdi gitsem iyi olur sanırım..."
"Y/n."
Eren'in sesiyle duraksadım. Mikasa'nın yanına oturmuş eliyle gel işareti yapıyordu.
"Anlat. Anlatmazsan hep içinde o ağırlık olacaktır. Biliyorum bizi yeni tanıdın ve ne kadar güvenilir olup olmadığımızı sorguluyorsundur ama emin ol derdini anlatmak senin için iyi olacaktır." Mikasa da başını salladı.
Derin bir nefes verdim. Böyle insanlarla karşılaşacak ne yapmıştım ki...
Yanlarına oturdum ve her şeyi anlattım. En başından en sonuna kadar. Tanımadığım insanlara neden bi anda bu kadar açıldığımı bilmiyorum. Ama hani anlarsınız ya, ne olursa olsun sizi yargılamayan, dinleyen, bakışlarıyla bile güvende hissettiren insanlar vardır. Öyle hissediyordum.
Anlatmayı bitirdikten sonra gözlerimi yummuşken Mikasa'nın sarılışı beni biraz sarsıttı.
Hızlıca ayrıldı ve ellerini kollarıma koydu.
"Kötü düşünceleri kafandan atmaya çalış. Eminim ki düşündüğün gibi değildir. Öyle olsa bile..." Eren'e baktı ve tekrar bana döndü.
"Artık biz varız."
