Forgive Me, Nathalie // Gabenath

4

Nathalie

Gabriel chciał się upewnić, czy na pewno chcę używać tego Miraculum. Potwierdziłam swoją decyzję, a po chwili znaleźliśmy się w kryjówce Władcy Ciem.

Wręczył mi moje Miraculum które przypięłam do swojego golfu.

•••
- Od teraz działamy razem, prawda... - zamyślił się.

- Mayura. Jestem Mayura - odpowiedziałam z uśmiechem.

Nie sądziłam, że kiedykolwiek będe w posiadaniu Miraculum. Czułam się niesamowicie.

Władca Ciem wypuścił już swoją akumę, więc pora na mnie.

Wyciągnęłam swój wachlarz i wypuściłam Amok.

Akuma i Amok poleciały do jednej z koleżanek Adriena - Juleki.

"Reflekto, jestem Władca Ciem. Nikt cię nie zauważa? Teraz możesz sprawić, że wszyscy będą wyglądać jak ty."

- Jestem Mayura. Do pomocy daję ci Reflektynkę.

- W zamian oczekujemy od ciebie miraculów Biedronki i Czarnego Kota - powiedział Władca Ciem z uśmiechem na twarzy.

- Mayuro, Władco Ciem, nie zawiodę was.

•••

Nie udało się... Gabriel bardzo się zdenerwował. Próbowałam go uspokoić.

Złapałam go za ręce, po czym powiedziałam: "Teraz jesteśmy we dwoje, jesteśmy silniejsi".

Przeszłam transformację zwrotną tak samo jak Gabriel.

Nagle w mojej klatce piersiowej czułam, jakby wypalało mnie od środka. Gabriel mnie ostrzegał.

Upadłam na ziemie, a Gabriel mnie złapał i mocno przytulił, siedzieliśmy tam wtuleni w siebie, a ja chyba zasnęłam.

Obudziłam się na swoim łóżku, Gabriela nie było. Spojrzałam w telefon i zauważyłam nowego superzłoczyńcę.

~~~
Adrien

Jedząc kolację widziałem mojego ojca niosącego Nathalie do jej pokoju. Gdy wyszedł zapytałem się:

- Co się stało Nathalie, tato?

- Źle się poczuła. To nic takiego.

Jasne. Tata zawsze tak mówił. Moja mama miała zawroty głowy a tata mówił, że to też nic takiego.

Wszyscy wiemy co się z nią stało.

Nathalie jest dla mnie jak rodzina, wspierała mnie...

Zapukałem do jej pokoju po jakimś czasie, gdy odpowiedziała "proszę!" Wszedłem.

Oglądała wiadomości. Nowy superzłoczyńca?! Muszę się szybko przemienić.

- Idziesz już? - spytała kobieta.

- Tak, ja przyszedłem się tylko spytać jak się czujesz.

- Dobrze, dziękuję - uśmiechnęła się.

Szybko wyszedłem i pobiegłem walczyć z superzłoczyńcą jako Czarny Kot.

~~~
Gabriel

Nathalie źle się poczuła. Wiedziałem, że tak będzie.

Ona jest uparta i jak coś sobie postanowi, nie odpuści. Założę się, że nadal będzie chciała mi pomagać.

Wyobrażałem sobie najgorsze. W co ja ją wpakowałem? Sam powinienem się poświęcić dla mojej żony, nie ona.

Ona na to nie zasługuje.

Zaniosłem ją do jej pokoju, położyłem na łóżku i sam usiadłem koło niej.

Przez parę minut masowałem jej głowę, tak jak zawsze robiłem to Emilie gdy miała zawroty głowy...

Po chwili moje Miraculum powiadomiło mnie o negatywnych emocjach. Bardzo nie chciałem opuszczać teraz Nathalie, wiedziałem, że mnie potrzebuje, ale może uda mi się teraz przejąć Miracula superbohaterów?