HEARTBREAK ° jikook

12- Bizim Evimiz

Bu bölümü atabilmem için desteğini hiç esirgemeyen birine teşekkür ederek başlamak istiyorum bölüm meributeuphoria 'a ithaftır
Meloşum çok teşekkür ederim güzel kızım yıllardır hearbreaki ve beni yalnız bırakmadığın için ayrıca teşekkür ederim
Seni seviyorum 💕

lütfen bölümün sonundaki yazar notunu okuyun olur mu

İyi okumalar

🖤

☆

Kapısının açıldığını hissetmişti ve belinde bir el... Jungkook, Jimin'i kucağına almıştı. Rahat bir şekilde evin girişine kadar getirmiş ve korumalardan birine kapıyı açmalarını söylemişti. Açılan kapıyla birlikte Jimin'i daha fazla soğukta bekletmeden hızla içeri girmiş ve odaya çıkmıştı.

Jimin'i yavaşça yatağa yatırmış ve üstündekileri çıkarmıştı. Muhtemelen Jimin'in uyuduğunu sandığı için bu yaptıklarından haberi yok olmayacağını sanıyordu fakat yanılıyordu

Sabaha kadar başında durup onunla ilgilendiğini, bilmediği şeyleri telefondan araştırdığını hatta istediğini bulamayınca telefonla kavga ettiğine kadar her şeyi biliyordu Jimin.

Hasta olduğu için nefesi daralmış ve rahat nefes alamadığı için de arabadan indikten sonra uyuyamamıştı. Jungkook'un uzun bir süre yanında beklemesiyle ne yapacağını merak ettiği için de uyanık olduğunu belli etmemeye çalışmıştı ve bunu başarmıştı da.

Jungkook her şeyden habersiz saatlerce Jimin ile ilgilenmiş ve yanında durmuştu. Onuj için endişelenmiş ve bunu ara ara kulağına fısıldamıştı bile. Jimin'i uyuyor olarak bildiği için de rahat rahat hareket etmişti.

Hatta öyle ki günün ilk ışıkları Jimin'in yüzüne vururken, odadan çıkmadan önce alınına bıraktığı naif öpücüğü de Jimin'i uyuyor sandığı için bırakmıştı.

O gece Jungkook, bilmeden çok kez Jimin'in kalbini zora sokmuştu,

ve o gece Jimin, bilmeden Jungkook'un aşkın ilk endişesine kapılmasına yardım etmişti.

(önceki bölümün son kısmı👆)

Birbirlerine biraz zor da olsa kavuşan Taehyung ve Seokjin için güzel bir gündü. Haftasonu olduğu için kendilerine güzel bir plan hazırlamışlardı.

Sabahın erken bir saati olmasına rağmen ikili oldukça enerjik ve neşeliydi. Kıkırdamalar eşliğinde, Seokjin'in evinde kahvaltı hazırlıyorlardı. Seokjin, arada sırada Taehyung'dan çaldığı yerli yersiz öpücüklerle adeta enerji depoluyordu. Sevgilisinin yanaklarının kızarmasıyla daha da çok öpüyor, hatta mümkünmüş gibi resmen içine sokmaya çalışıyordu Taehyung'u.

Normalde yarım saatte hazırlanan kahvaltı, oynaşmaları yüzünden bir saatte anca hazırlanmıştı fakat şikayetçi değillerdi bu durumdan.

Masaya oturduklarında da durum değişmemişti. Sevildiklerini ve sevdiklerini birbirlerine öyle güzel yansıtıyorlardı ki, ne Seokjin'in ne de Taehyung'un içinde ufak bir kuşku dahi yoktu. Yılların ardından nefes olmuşlardı birbirlerine ve sonuç; kör kütük olduklarıydı.

"Sen bana böyle güzel baktıkça, sana/bize yaşattığım o birkaç hafta için kendime o kadar kızıyorum ki..."

Seokjin, konuşan sevgilisine tüm sevgisini gözlerinde toplamışcasına bakmıştı. "Bunları aştık ama değil mi? Şu an bu durumdayız ve öncesinin bir önemi yok." demişti.