HEARTBREAK ° jikook

6- Gerçek Hisler

Yn: diğer hesabımdaki Heartbreak'in okunmalarının her gün artmasını izleyerek, acı ile yazdım bu bölümü... Dokunmayın çok fenayım yani

Aylaaar sonra yeni bölüm geldiiii
hem siz hem de ben çok mutluyuz

Bu yüzden diyorum ki acaba moral kaynağım olan yorumlarınızı ve oylarınızı esirgemeseniz miii

Bir sürü yorum ve oy istiyorum 🥺🥺

İyi okumalar herkeseee

***

Çalan alarmla anında uyanmıştı, Jimin. Saat sabah 8di ve dersinin başmasına az kalmıştı.

Yataktan kalkıp, Taehyung'a mesaj atmış ve ardından duşa girmişti. Nedense hala Jungkook'un dünkü sözleri aklındaydı. Hak etmediği sözleri işitmişti, Jimin. Yine...

Üstündeki dalgınlığı atarak hızlıca bir duşun ardından üstünü giyinip kahvaltı için mutfağa inmişti. Jungkook masada yemek yiyordu ve karşısında bir tabak daha duruyordu. Muhtemelen bugün sağından kalkmıştı.

Jimin, Jungkook'u görmezden gelip dolaba ilerlemişti. Sevdiği birkaç yemeği alıp hazırlamaya başlamıştı. O sırada Jungkook şaşkınca Jimin'e bakıyordu.

"Yemeğin burda."

Jimin ses tonunu ayarlamaya çalışarak konuştu. "Hayır. Bak yemeğim şu an pişiyor."

Önüne dönmüş ve pişmesine az kalan yemeğini karıştırmaya başlamıştı.

"Ne oluyor? Hiç yapmayacağım bir şeyi yapıp sana yemek hazırladım, ne bu haller?"

Sakin olmak şu an pek mümkün değildi, özellikle de dünkü yaptıklarını unutup küstahça konuşan bir Jungkook'a karşı sakin olmak asla mümkün değildi.

"Aptal mısın sen? Dün söylediklerini unutup senin hazırladığın yemeği yiyeceğimi falan mı sanıyorsun sen?"

Jungkook sinirle soludu.

"O zaman neden hala burdasın?"

Jimin şaşkınlıkla bakıyordu, Jungkook'a. Gitmek istediği halde başlarında bela var diye bırakmak istemeyen kendisiyken böyle konuşması cidden çok komik gelmişti Jimin'e.

"Böyle olacağını biliyordum, biliyor musun? Bu evde kalmamı başıma kakacağını biliyordum. Ama bir şeyi unutuyorsun, burada kalmak isteyen ben değilim. Gitmek istediğimi sana söylediğim halde burada beni tutan kişi sensin. Bence bundan sonraki hayatında bir şeyleri söylemeden önce iyice bir düşün."

Jungkook'un cevabını beklemeden çıkmıştı mutfaktan. Ve sonra da evden. Sinirden elleri titriyordu artık.

Tam o sırada Taehyung'da gelmişti.

"Günaydın fındığım."

Taehyung, Jimin'in sinirli suratına bakıp tekrar konuştu. "Belli ki minik fındığımın günü bugün pek aymamış. Ne oldu?"

"Jungkook sinirlerimi zorluyor artık! Aptalın teki! Nasıl onu beğenebilirim anlamıyorum. Resmen ayı gibi davranıyor. Kaba!"

Taehyung, Jimin'in şu anki anına yıllardır dördüncü kez falan şahit oluyordu herhalde. Fındığının gözlerinden resmen öfke fışkırıyordu.

"Dünkü mesele ise, o işi halledeceğim. Elbette fütursuzca söylediği laflar yanına kalmayacak."

Jimin başını elleri alasına alıp birkaç saniye bekledi öylece. Dün kendine bir söz vermişti ve o sözü en güzel şekilde tutacaktı.