HEARTBREAK ° jikook

1- İlk Karşılaşma

MERHABA!!! ben bu ficin gelecek bolumlerinden geldiiimmm kisa bir rica icin 🥺

yorum yazarken küfür kullanmaniza elbette karisamam ama lutfen karakterlere dokunan kufurler etmeyin olur mu? Bu biraz rahatsiz edici :( diger her seyde kullanin bu hesapta kisitlama yokkk!!!

tekrar gelecege gidiyorum gorusmek uzere sizleri seviyoruuuummm

***

Acı. Ruhsal acı, fiziksel acı... Şu an hangisi olduğunu bilmediği bir acıyı hissediyordu.

Bedenine inen darbeler, işittiği iğrenç hakaretler... Hangisine dayanacağını, hangisine karşı çıkacağını bilmiyordu artık. Ki bilse de karşı çıkabilir miydi orası tartışılırdı.

Tamı tamına yarım saattir babasından dayak yiyordu, sırtına inen kemer darbeleri artık bedenini uyuşturmuştu. Konuşamıyor, yediği darbelerden dolayı ağlayamıyordu bile. Çünkü ağlasa, "neden ağlıyorsun, erkek adam ağlar mı?" diyecekti babası ve ardından eksilmeyen darbeleri...

Dayanması lazımdı, bu gece bitecekti her şey. Ya şu an ölecek ya da gidecekti, kurtaracaktı kendini. 

"Eve geç geliyorsun, nerdesin diyorum cevap yok! Kendini mi siktiriyorsun lan millete, ibne!"

Dayanacaktı.

Bu sözlere alışmıştı artık ama sabrı taşıyordu.

Dayanacağım, bu gece bitecek her şey dayanacağım...

İçinden kendine tekrar edip durdu bunları. Yapacak bir şeyi yoktu, onu kurtaracak bir anneye sahip değildi.  Yalnızdı, hep yalnızdı. Tek bir arkadaşı var, ondan başkada kimsesi yoktu. Anne, yok. Baba, yok. Aile, akraba ne bilmiyordu. Ona kimse o bağların varlığını hissettirmemişti.

"Bana ibne deme! İbnelik senin şu an yaptığına denir! Sözde babasın, ne zaman babalık yaptın sen bana? 18 yaşındayım ben, birkaç ay sonra 19 olacağım, 19 senedir ne zaman babalık yaptın da şimdi bana hesap soruyorsun!?"

Boğazı öyle acıyordu ki, bağırdıkça bir şeylerin koptuğunu hissediyordu.  Son kez, son kez söylüyordu bunları. Son kez rahatlamak içini dökmek istiyordu.

"Senden bir şey istemedim bu zamana kadar! Neyde gözüm kaldıysa kendim çalıştım, kendim aldım. Neyi istediysem geç saatlere kadar çalıştım öyle elde ettim. Hani soruyorsun ya bana bu saate kadar nerdesin diye, senin bana yapmadığın babalığı kendim çabalayarak yapmaya çalışıyorum ben!"

Tıkanıyordu artık, sona geldiğinin farkındaydı ama içini dökecek, öyle gidecekti o evden. 

"Sen her gün, her gece dövdün beni! Bana ibne dedin. Neden, çünkü lanet olası sevgi, lanet olası kalp benim ellerimde değil diye! İster miydim sanıyorsun öz babamdan sırf aşık olduğum kişi erkek olacak diye yıllardır şiddet görmeyi he! İster miydim sanıyorsun?!" 

Boğazı yırtılırcasına bağırıyordu. Madem gidecekti, çok sevgili babasına dökmesi lazımdı içini, birikmişliklerini. 

"Ama bundan sonra bana değil dokunmak göremeyeceksin bile. Gidiyorum! Nereye diye sorarsan, burdan daha iyi yaşayabileceğim bir yere."