GİRDAP'IN SONU

BEKLENMEDİK MİSAFİR...

Edebiyat dersinde düşüncelerime dalmıştım yine. Bir deniz , daha doğrusu dibini bilmediğim bir okyanustayım sanki. Yönümü bulamıyorum. Debelendikçe batmaktan korkuyorum. Batmaktan korktukça debeleniyorum. Yalnızım...

Hocanın sesiyle kendime geldim.

"Derin kızım , Derin"

"E efendim hocam."

" teneffüste yanıma gel kızım."

□■□■

Beyhan Hocayı çok severim. Beni yanına çağırdığında düşünmeden gittim. Birkaç bişey konuştuk. Onunla konuşmak beni rahatlattı.

Hayat ,Ataol Behramoğlu'nun dediği gibi bir armağansa bize , onu iyi değerlendirmemiz gerekiyor. Çünkü bu hayatta hiçbir şeyin geri dönüşü yok. Bir saniye öncesine dönebiliyor muyuz ? Ufak bi bir saniye. Hayır. Kocaman bir hayır. Yaşamamızın ve nefes almamızın kıymetini bilmeliyiz...

Her ne olursa olsun hayattan vazgeçmek ... saçma olmalı. Çünkü hayat kimse uğruna feda edilmeyecek kadar degerli.

◇◆◇◆

Okul çıkış zili çaldı aceleyle çantamı toplayıp çıktım. Mehir'e geliyor musun dediğimde "yok canım annemle buluşacağım" dedi.

Rotamı belirledim. Yalnız bir yere gidicem. Kendim olacağım...

Spor salonuna giriş yaptım . Dizde olan siyah koşu taytımı , mavi t-shirtümü ve koşu ayakkabılarımı giyip saçımı atkuyruğu yaptım .

Koşu bandını çalıştırdım kulağımda kulaklıklarla . Duman çalıyordu. Ama dinlemiyordum. Kafamdaki düşüncelerden uzaklaşmaya çalışıyordum. Ne kadar hızlı koşarsam koşayım onlar hep bana yetişiyordu.

Yorulunca ve artık tıkanmama cok yaklaştığımda koşmayı bıraktım. Duşa doğru ilerledim. Ama bir şey beni yolda durdurdu.

Yine geldim. En büyük sevdama. Yüzmeye. Bir şeyi en çok onu yapamadığın zamanlarda istersin derdi biri. Doğru. Istiyorum ama yapmamalıyım.

Mayomu giymeye gerek görmeden , balıklama atlama pozisyonunu aldım. Böyle bir spor salonunda mayo bile giymeden kıyafetlerimle havuza atladığımı gören olmadığı için şanslıydım. İçimden bir ses "Napıyorsun sen ha! " diyordu.

Bir şekilde onu susturdum ve girdaba kattim.

En son yüzdüğümden bu yana uzun bir zaman olmuştu. Ne düşünüyordum ki ben. Alt tarafı biraz yuzup çıkacaktım. Her sefer aynısı mı olacaktı sanki? Değil mi .

Geçen sefer fazla efor sarfettiğimden dolayı tıkanmış ve su yutmuştum. Allahtan yanımda Murat vardı.

Fakat bu sefer yalnızdım..

◇◆◇

Karartılar girdap gibi içine çekiyordu beni. Olimpik havuzun ortasında nefes nefese kalmış, çırpınmaktan bitap düşmüş haldeydim. Dayanacak gücüm kalmadı. Yine onların dediği olmuştu. Yine başaramadım...

◇◆◇ÖZGÜR◇◆◇

Bu aralar içimde bir mutluluk vardı sanki. Yaşamak için içimde kıpırdanan bir şeyler. Kalbimin penceresini açık bıraktım. Uçsun , özgürce, konsun istediği yere.

Yüzme yarışları yaklaşıyordu ve antremanlarım sıklaşmıştı. Bugün boş günümdü ama kendimi ödüllendirmek için ya da içimdeki his spor salonuna gidip yüzmemi ısrar ettiği için, kendimi o büyük kapıyı çekerken bulmuştum.

İçeri girdiğimde gördüğüm manzara... korkutucuydu.

Olimpik havuzun ortasında biri yüzüstü yatıyordu ve hiç haraket yoktu.