GİRDAP'IN SONU

FREEDOM!!

Tam ağzımı açıp "imda.." diyordumki ellerini ağzımda hissettim. Susmamı istiyordu ki bu beni daha çok korkutuyordu. Bi günde iki camdan gelen misafiri karşılayamayacaktım. Helede birini tanımazken.

Ben debelenirken kapının görmeyeceği tarafa doğru beni çekerek "sakın Derin. Sana zarar vermek istemiyorum. Sakın ses çıkarma . Onlar bizi götürlerse ayırırlar."

Camdaki adam bana sımsıkı sarıldı kızıymışcasına. Sanki beni tanıyordu. Ama ben onu tanımadığıma emindim. Daha neler olduğunu anlamadan

"Derin , kızım sonunda kavuştuk bitanem. Seni öyle çok özledimki "

"

"Siz kimsiniz?" Dememle kapının dışından konuşma sesleri gelmesi bir oldu. Koridorda hergece bir nöbetçi oluyordu sanırım.

İkimizde sessizce birbirimize bakıyorduk. Parmağını dudağına koyarak sus işareti yaptı.

                                              

Tam ağzımı açıp "imda.." diyordumki ellerini ağzımda hissettim. Susmamı istiyordu ki bu beni daha çok korkutuyordu. Bi günde iki camdan gelen misafiri karşılayamayacaktım. Helede birini tanımazken.

Ben debelenirken kapının görmeyeceği tarafa doğru beni çekerek "sakın Derin. Sana zarar vermek istemiyorum. Sakın ses çıkarma . Onlar bizi götürlerse ayırırlar."

Artık karar verdim bu adamın psikolojik sorunları vardı. Bunları düşünürken belimde bir soğukluk hissettim. Elindeki sert cismi. Bıçak. Mutfak bıçağı. Böyle bir kaçkının elinde silah olacak hali yoktu. En fazla ilte mutfak bıçağı felan olurdu. Şaşkın gözlerle ona doğru bakarken hala bana sus işareti yapıyordu. Sankı susmaktan başka çarem varmış gibi.

 

Ve sustuğumu anlayınca alnımdan öptü. Bu adam kimdi ya. Şizofren felanmıydı yoksa. Yok artık. bir bu eksikti.       

Adam beni yavaşça sürükleyerek geldiği yöne doğru gitti. Cama . Beni otdan çıkarmayı düşğnmüyordu değilmi?  Hayır, tam olarak öyle düşünüyordu.  Kafamla olmaz işareti yaptım ama beni görmemezlikten geldi.

                                            

Ve kendimi camdan dışarı çekilirken buldum. Özgürün çıkarken kullandığı yoldan gidiyorduk. Bi kaç adım sonra yangın merdivenine ulaştık ve kilidi açıktı. Ben hala neler olduğunu anlaya Madığımdan şaşkın balık gibi bakıyordum heralde. Adam bu halimi görünce "bak sana her leyi anlatacağız. Seni Fulyanın yanına götürüyorum tamammı. O sana her şeyi anlatacak. "

Titreyen sesimle "a annem mi" dedim. Evet der gibi başını salladı. Hayır heralde annem beni görmek isteseydi, kapıyı kullanabilirdi. Bu deli adamı değil.       

Kafamdaki düşünceler birbirleri üzerinde taklalar atarken ayaklarım benden habersiz koşmaya başladı.

On adım koşamadan kendimi yerde buldum                                    

Allah kahretmesinki  ayağım yerdeki ne olduğunu anlamadığım bir şeye takıldı.   Başıma aniden bir ağrı saplandı ve sıcak sıvı gözüme doğru inmeye başladı. Ardından her şey karardı.  Elimi dahi haraket ettiremiyordum ama dışardan gelen sesler i işitiyordum. Karışık bir şekilde.  Yaklaşan ayak sesleri ve birinin beni kaldırdığını hissettim. Soğuk hava yüzümü yalarken alnım zonkluyordu.

Alnım öyle bir sızlıyordu ki anlatamam. Nabzım sanki orada atıyordu.saniyede  bir baskı ve sızlama. Bunları düşünürken  bazı sesler dikkatimi oraya vermeme sebep oldu.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun haa"

"Özgür , lütfen onun yanında böyle konuşma. Kusura bakma hayatım."

                 

Baba..sen ilaçlarını almıyor musun?"

Ben iyileştim artık oğlum. Bak sen ben Derin ve meltem yeni bir sayfa açacağız."

"Sen ne saçmalıyorsun. Önce hastaneden kaçtın , şimdi derini buraya getirmişşin . Bunların bize nelere mal olacağını anlayamadın değilmi?  Haa üstelik alnı da patlamış. Ona vurdunmu? "                  

Özgür artık susmanın vakti geldi. Huzurumuzu bozma. "

Baba kendine gel artık.  Yanında biri y Yok sadece ben varım."

Özgür bunu öyle bir hüzünle söylemiştiki ona acıdım. 

"Özgür sende diğerleri gibi başlama. Ben hayal felan görmüyorum." 

Ardından tekerleğin toprakta çıkardığı ses ve kapı kapanma sesleri duydum.

"Senin iyiliğin için baba.."

"Özgür buna bana yapma. Orada hiç rahat edemiyorum. Beni uyuşturuyorlar. Kendim olamıyorum. Yardım et. Ben senin babanım...  "

                                          

Sanırım Özgür duygusallaşmıştı. Sesi garip bir şekilde boğuk geliyordu. Babası .. o hasta adam babası mıydı? Bana kızım diyor ve Özgürün babası. Bu olamaz . Yani adam hasta.  Ne dediğini bilmiyor.

Yan arabadan inem sesler yakınlaştı ve "Özgğr , babanı merak etme. Ben yanındayım. Sen kızı götür. Ve mümk Ün olduğunca bir şey belli etme."

Yakup abi .olmaz bırakamam babamı bu haldeyken."

Oğlum ne diyorsam onu yap. Ben yanındayım . Güven bana."

Bunun üzerine Özgğr kabullendi ve ayak sesleri yaklaştı.

Bense hala yatar pozisyondaydım. Ve hala uyuyormuş gibi davrandım. Özgğr geldi ve hiç bir şey olmamış gibi arabayı çalıştırdı. Ani manevrayla dönünce ağrıyan başım daha da şiddetlendi ve kendimi "ahh" demekten    alıkoyamadım.

Bunun ğzerine Özgğr uyumadığımı anlamış olacakki "Başını dik tutarsan daha az ağrır."dedi. Dediğini yaptım. Zarzorda olsa oturur pozisyona   geldim ve başımı geriye sarkıttım. Evet kesinlikle daha iyiydi. En azindan basıncı hissetmiyordum.

"Ne zamandır uyanıksın?"

Sanırım yeteri kadar zamandır"

"Bir şey sormayacakmısın?"

"Aslına bakarsan bşrçok şey sormak istiyorum ama..öğrenmekten kaçınıyorum."

Sor , kulağının üstüne yatman birşey değiştirmeyecek."

O adam neden annemle konuşuyordu ve.  Bana kızım diyordu?

Babam hasta zaten bunu anladığına da eminim. Zeki birine benziyorsun.

Neyse Sanırım ailelerimiz bilmediğimiz kadar uzun bir zamandır birbirleriyle tanışıyorlar."

                                       

Uzun derken.

Uzun uzundan da uzun"

Hiçbir şey anlamıyorum. o adam elinde mutfak bıçağıyla beni kaçırdı ve bana kızım diyip durdu"

" inan bana derin bunları bemde yeni öğrendim ve yerinde olsaydım öğrenmek için bu kadar istekli olmazdım.  Hem önce alnına bakmamız lazım." Dedi ve arabayı sağa çekti.

____________

《《Selam arkadaşlarr. Uzun aradan sonra dili ve ers geri döndü. Artık ara vermeyide düşünmüyoruzz. Yorumlarını ve votelarını unutma canısı hikaye yeni başlıyor..》》