Vîllïañ's Wïšĥ ~ Arc[2]💜[3]💜[4]💜[5]

PART [5.10]

Zawgyi
(အတိတ္ႏွင့္တူေသာရနံ႔ )
✴✴✴✴✴✴✴✴

ဒူးေခါင္းေလးကို က်ံဳ႕သည္ထက္က်ံဳ႕၍..
ေပ်ာက္ကြယ္သြားခ်င္ေလာက္ေအာင္ ရိွမေနခ်င္ေတာ့ပါ။

ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုးက ညဘက္မွာဒီလိုေနရာမွာရိွေနျခင္းပဲေလ၊
ေနဘက္ဆိုရင္ေတာင္ ေတာ္ရံုလူ.ဝင္ရဲမယ္မထင္။

မ်က္ရည္မ်ားက.အစမတန္စီးက်ေနသည္။
ေၾကာက္စိတ္က စိုးမိုးရင္းစိုးမိုး...
ထိုစဥ္ 
'. .ကြၽိ..!

". ..အား......"

ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္မိေလၿပီ။
ႂကြက္ႀကီးႀကီးတစ္ေကာင္.ကိ္္ုယ္ေပၚသို႔.ျဖတ္ေျပးသြားသည္။

'. ..က်ီြ..."

". ဟင္.."

အလင္းတစ္ခုဝင္လာသည္။ တံခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူ။

အလ်ွင္စလိုေျပးထြက္ကာ...အလြန္ေၾကာက္လန္႔ေနပံုမွာထင္႐ွားလြန္းေနသည္။

ဝမ္ရိွဳးယြဲ႔..အားကိုးတႀကီးေျဖးဖက္လိုက္သည္။

သူဖက္လိုက္တာ ဘယ္သူဆိုတာ မသိေပ။

". ..အီး...အရမ္းေၾကာက္တယ္...အဟင့္.
အီး.....ဒီေနရာမွာ... ပစ္မထားခဲ့ပါနဲ႔....ေနာ္..
ေတာင္းပန္ပါတယ္.. အီး.."

မ်က္ရည္မ်ား ရႊဲနစ္ကာ...
တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ.ကိုယ္ေသးေသးေလးကို.အလိုလိုျပန္ေပြ႔ဖက္မိသြားသည္။...

ဝမ္ရယ္ႏွင့္အတူ.အိမ္ေတာ္သို႔ျပန္ေရာက္လာတာႏွင့္ အပန္းေျဖနန္းေဆာင္အေၾကာင္းႏွင့္.ဝမ္ရိွဳးယြဲ႔ အေၾကာင္းၾကားကာ...စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။

ဝမ္္ရယ္က သူကိ္္ုယ္တိုင္ သြားခ်င္သည့္ပံုဆိုေပမယ့္.
ဝမ္ရိွဳးယြဲ႔ ကို စိတ္ဆိုးေနဟန္ရိွေနသည္။
ထို႔ေၾကာင့္.ခြၽင္းေ႐ွာက္ဖန္ ကိုသာလႊတ္၍

ဝမ္ရိွဳးယြဲ႔ ကိုေခၚခိုင္းလုို္က္သည္။

အရင္က.ပိတ္ေလွာင္ခံဖူးသည္ကို ခြၽင္းေ႐ွာက္ဖန္ သိသည္။..ဒါေပမယ့္.တစ္ခါမွ.သတိေတာင္မထားခဲ့။