Vîllïañ's Wïšĥ ~ Arc[2]💜[3]💜[4]💜[5]

PART [3.9]🔞💜

♥ Zawgyi ♥

ေ႐ွာင္းသခင္ႀကီး၏ အခန္းေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ လန္ယ်န္းကအျပင္မွာပဲေနခဲ့ၿပီး ေမလ်န္းက အခန္းတြင္းသို႔ဝင္ခဲ့လိုက္သည္။

ေ႐ွာင္းခြမ္ဟိြဳက္..​ေမလ်န္းကိုၾကည့္ၿပီး ျပံဳးျပကာ

"ေရာက္လာၿပီလား.ကေလး.ပင္ပန္းေနၿပီေပါ့"
ေမလ်န္း မ်က္ႏွာေလး ေအာက္ငံု႔ကာ

"ဟုတ္ ကဲ့.."

႐ွက္ေနေသာ ေမလ်န္းေလးအား ၾကည့္ကာ.ေ႐ွာင္းခြမ္ဟိြဳက္၏ မ်က္ႏွာမွာ သေဘာက်ႀကီး ျပံဳးၿဖီးေနေတာ့တယ္။ သူထိုင္ေနေသာ ဆိုဖာေပၚကို လက္ျဖင့္ပုတ္ျပကာ

"ဒီကိုလာခဲ့.."

လက္တြင္ကိုင္ထားေသာ ထမင္းအိတ္ေလးကို လက္ႏွင့္က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။

!ငါဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္ေနရတာလဲ
ဇာတ္လိုက္ကိုေတာင္​ေခ်လာတာ ဒီလူႀကီးနဲ႔မွ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ. သူကငါ့ခ်စ္သူပဲေလ.
.ဒါေပမယ့္.သူကအရိွန္ဝါႀကီးလြန္းတယ္.!

"ကိုယ္ လာေပြ႔ေခၚရမွာလား."

"ဟင္.."!

ေမလ်န္း.အနားသို႔သြားကာ.ဆိုဖာေပၚထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။

စားပြဲေပၚတြင္တင္ထားေသာ မုန္႔မ်ားကို မ်က္လံုးက အလိုလိုျမင္မိသြားသည္။

!အို..မုန္႔ေတြအမ်ားႀကီးပဲ. ဗိုက္ေတာင္ဆာလာၿပီ!

ေမလ်န္း မုန္႔ကိုငမ္းေနတုန္းမွာပဲ.ခါးသြယ္သြယ္ေလးဆီ ေ႐ွာင္းခြမ္ဟိြဳက္၏လက္ျဖင့္ဖက္ခံလိုက္ရသည္။
႐ုန္းခ်ိန္ေတာင္မရ ေနာက္လက္တစ္ဖက္မွ ေမလ်န္းကိုယ္ေလးကို သိုင္းဖက္ကာ လည္ပင္းသားေလးဆီသို႔ အနမ္းေတြေရာက္လာခဲ့သည္။

"ဟင့္....အင့္..သခင္..ဟင့္."
တြန္႔လိမ္သြားေသာ.ပုခံုးေလးကိုပါနမ္းကာ ပန္းေရာင္သမ္းေနေသာ ပါးရဲရဲအား အနမ္းမ်ားရြာခ်လာေတာ့၏။