The Taste of Potion ✔️

Chapter 34

Chapter 34

Like my usual days, I woke-up early in the morning to do exercise or go to gym. More on, nakasanayan na lang ng katawan ko. Today, I’m not pressured to do anything because I have no working schedule. Today is a rest day.

Naligo agad ako at nag suot ng sports wear para pumunta sa gym. Suot ang black top at red sport shorts, lumabas ako sa kwarto. Susuotin ko na sana ang earpods ko ng mapahinto ako. May nakalapag na tatlong white rose sa tapat ng pintuan! Mayro’ng nakadikit na card sa isang tangkay ng pulutin ko ng mga bulaklak.

“Good morning, Hon?” Nagtatakang pag basa ko sa card.

“Ahem.”

Napatingin ko sa lalaking tumikhim. Hawak ko pa ang card ng mapunta ang mata ko sa kaniya. Sinuri ko ng tingin ang kabuuhan niya. He’s hair are a little damp. Mukhang kakatapos lang maligo. He’s wearing a white-long sleeves tucked in a olive colored pants, brown belt and a leather shoes. He’s holding a familiar bouquet of flowers and his manly scent invades my nostrils. Muntikan na akong mapanganga sa porma niya.

“W-what are you doing here?” At bakit kailangan kong mabulol?

Lumapit siya sa akin at halos mapaurong naman ako. His presence  awakened my whole system. His aura and scent intimidates me.

Tumingin siya sa relo niya. “I’m starting my day, courting you. 5:03 am, February 10.” 

Halos lumuwa ang mga mata ako. Ano nanaman ba itong pauso ni Travis? Boss nga siya, ang galing mag desisyon eh.

Sumilip rin ako kunyari sa digital watch ko. “Then, you’re basted. 5:05 am. February 10.” I smirked.

He just chuckled and titled his head. “Flowers for you, hon.” Inabot niya sa akin ang kumpol ng bulaklak, parang walang narinig. 

“Hindi ko tatanggapin ang---.” Nilapag niya na sa akin kaya wala akong nagawa kundi ang hawakan. “Travis--.” Aangal pa sana ako pero binuksan niya na ang athlete bag sa nakalapag sa sahig. “Hindi ka na dapat nag-abala pa.” Sayang lang naman ang effort mo.

Lumuhod siya at sinumulang buksan ang bag. Kinuha niya mula roon ang ilang damit at walang hunos-dili na binuksan ang suot niyang sleeves!

“What are you doing?” Nahihiya akong nag iwas ng tingin. “Kabastusan naman ata ‘yan.” Bulong-bulong ko pa. Narinig ko ulit ang pag tawa niya. Ang lawak-lawak ng lugar na’to, sa harap ko pa talaga mag bibihis?

Kita ko sa peripheral view ang pag kalas niya ng belt ng pantalon. Bigla akong napapaypay sa sarili ko kahit malamig naman ang simoy ng hangin dito sa labas.

“Aalis na ako!” Sabi ko, hindi parin makatingin.

“Wait for me.”

“May banyo naman, bakit dito ka pa nag bibihis?”

“Sa harap mo naman talaga ako nag bibihis dati ah?” Mas lalo kong pinaypayan ang sarili ko. Baka hindi kayanin ng aking self. 

Ginala ko ang tingin ko sa ibang tanawin pero nahuhuli parin ng gilid kong mata ang tuluyan niyang pag hubad ng slacks at pag balandra ng boxers niya. Can someone make me remember that the man infront of my is the CEO of Del-cojuanco group of companies? Kapag may nakakita sa amin, baka isipin nilang may pa live show pa itong lalaki sa harapan ko...Mahabagin.

“I’m done.” Hindi pa agad ako makatingin. Baka hindi naman totoo. “Let’s go.”

Dito lang ako gulat na tumingin sa kaniya. Nakapag-palit niya siya ng panibagong damit. A plain white v-neck shirts that compliments his adams apple and biceps paired with black sweat shorts and black rubber shoes.