Bir Leyl Misali

3.BÖLÜM "YARALI RUHA UZATILAN EL"

Yorumlarınız beni çok motive ediyor. ❣️
Keyifli okumalar dilerim.
Bölüm Şarkısı : Zeynep Casalini/ Duvar

Dünya'da en vahşi varlık insanoğludur. Hayatım boyunca hep buna inandım. En vahşi varlığa herkes hayvanlar derken, benim kitabımda en vahşi hayvan insanoğludur. Ve bunun kanıtı da tam karşımda duruyor.

Kanımın donduğunu, elimin ayağımın tutmadığını hissettim. Karşımda adam demeye bile iğrendiğim bir vahşi, kadını öldüresiye dövüyordu. Hemen kendime gelip öne atıldım. Ben kendime gelene kadar Bora Bey çoktan oraya gitmişti bile.

"Lan sıfatını siktiğim," dedi adete kükrercesine. Kadını, adamın elinden aldığında koşa koşa yanına gittim. Kadının yüzü kanlar içindeydi. Kollarımı bedenine sardım ve yüzümü Ayla'ya çevirdim. O da koşa koşa direkt kadının yanına gitmişti.

"Ayla, yetimhanede ilk yardım çantası var. Girişte hemen solda."

" Tamam, Getiriyorum hemen," deyip yetimhaneye yöneldi.

Başımı çevirdiğimde Bora Bey'in adamı delicesine dövdüğünü gördüm. "Kendine adam mı diyorsun lan sen pezevenk! Gücün kadına mı yetiyor. Senin o, kalkan parmaklarını tek tek kırmazsam bana da Bora demesinler."

Adam kendini korumak için kollarını yüzüne doğru tutuyordu. "Namusumu beş paralık etti. Boşandığımız gibi çocukları alıp başkasına gitti" diye konuşurken kollarımdaki kadın hayır hayır diye nidalar sıralıyordu.

"Konuştukça batıyorsun lan, namus denince kadın mı geliyor senin aklına piç kurusu!" dedi Bora Bey, adamın yüzüne yumruklar geçirirken. "Ne bok olursa olsun kadına elini kaldıramazsın. Sizin gibi zihniyeti boktan olan kişiler yüzünden hemcinslerimden iğreniyorum."

Kollarımdaki kadın hâlâ hayır hayır nidalarına devam ederken yüzünü kavrayıp bana bakmasını sağladım. "Bana bak ve sakin olmaya çalış ilk önce. Bak güvendesin artık. Sana kimse bir şey yapamaz. Dokunamaz artık sana," dedim hızlıca.

"Y-y-alan s-söylüyor," diyebildi ağlamaktan harap olmuş bir sesle. Yüzünün büyük bir kısmı kanla kaplanmıştı. Benim canım bakarken bile acırken o bunu bizzat yaşamıştı. Kim bilir neler çekmişti, ne eziyetlere katlanmıştı. Milyonlarca kadın bu şiddette maruz kalıyor. Bu sadece fiziki olarak değil, ruhsal olarakta bir çok şiddete maruz kalıyor kadınlar.

"Biliyorum, " dedim yüzüne gelen saçları kenara çekerken. Ayla elinde ilk yardım çantası ile geldiğinde içinden direkt malzemeleri çıkardım. Oksijenli suyu pamuğa döküp, kadına döndüm. "Yüzünü temizleyelim yaraların derin, mikrop kapmasın."

Ellerim titreye titreye kadının yüzünü temizledim. İğreniyordum böyle insanlardan kim bilir ne için bu hâle getirmişti kadını. Yüzünü temizlediğimde kadının her yeri titriyordu. Bir kez daha kadına sarılıp kendimi geri çektim. "Ayla, yanında durur musun? Gelicem hemen," deyip Bora Bey'in olduğu tarafa yöneldim.

Bora Bey hâlâ küfürler ederek adamı dövüyordu. Sanki etrafında hiç kimse yokmuş gibi kendinden geçmiş halde adama yönelmişti. Tam tekrar vuracakken koluna tutup beni fark etmesini sağladım. "Bırakın artık, kadın korkuyor zaten. Başka bir yerde napıcaksanız yapın lütfen," dedim durmasını umarak. Beni duymuyordu resmen. Adama asla acımıyordum. Öldüresiye dövülsün umurumda olmaz. Ama şuan kadın çok korkuyordu ve bunu onun gözü önünde yapmak mantıklı değildi. Tekrar vuracakken bir kez daha mani olmaya çalıştım ve bağırdım. "Bora Bey!"

Bağırmam ile kendine geldiğinde elimi çektim, havada kalan elini son kez suratına geçirip ayaklandı Bora Bey. Cebinden telefonunu çıkartıp birini aradı. "Alpaslan yanıma gel hemen. Bir iki adamda getir," dedi ve direkt telefonu kapatıp cebine yolladı tekrar.