Arkadaşlar bir ayda başıma ne kadar iş açabileceksem açtım. Çok büyük bi beddua falan aldım heralde, ya da biri büyü yaptı artık buna eminim.
Hikayeyi yazmaya devam etmeyi çok istiyorum ama hiç vaktim yok gerçekten.
Bir trafik kazası geçirdim, çanağı kırdım. Bize çarpan arabaya dava açtım adam öldü mü kaldı mı bilmiyorum. Ama sigortası yokmuş sonucu kestiremiyorum. Avukatım dünyanın en yavaş avukatı olabilir 3 haftadır hala bir doktor randevusu ayarlayamadı.
Bunun üstüne yaşadığım evden ayrılıyorum. Yeni bir ev kiralamam lazım, tahmin edersiniz ki para yok shsjsjsjsjd Keşke yazdığım hikayedeki gibi paranın hiç sorun olmadığı bi evrende yaşasaydım.
Sevgilimden ayrıldım. Barıştık ama bok gibi ilerliyor her şey. Bu kadar sinir stresi tabi ki anamdan babamdan çıkartıyorum herkesle papazız.
Dost kazığı! Araya onu sıkıştırdım.
Hayal kırıklıkları..
Orospu çocukları...
Yani cidden son bir yıldır öyle bie hayat yaşıyorum ki kendimi yazsam bu hikayeyi unutursunuz.
Ha bi de ağustos ayında türkiyeye dönmeyi planlıyordum Türkiyede boka batmış durumda, dönersem bir daha geri gelemem diye korkuyorum. Böyle garip ilginç öngöremediğim bir geleceğe doğru gidiyorum.
Ama inanın hikayeyi yazmayı çok istiyorum. Söz şu 1 hafta bi geçsin. Hatta cumartesi direkt oturup yazcam bi şeyler!
Sabrınız için teşekkürler 🤩
