2.Bölüm

450 58 58
                                    

iş yerine gelip içeriye girdiğimde içerideki insanlara gülümseyerek merhaba dedim.. Onlarda topluca bana "Merhaba Miya" dedi. Aramızda yeni biri olduğunu duymuştum. O kişiyi bulmak için gözlerimi insanların üzerinde gezdiriyordum ki gözlerim kaslı ve dövmeli kollara takıldı. Yüzüne baktığımda düşündüğüm kişiydi. Şu "yeni gelen kişi" ona gülümsedim ve merhaba diye seslendim. O da  bana kimse de olmayan bir gülümseme ile karşılık verdi. Yanıma geldi ve bana şunu söyledi "Siz şu bahsedilen eğitmensiniz , sizi farklı hayal etmiştim." Bunu duyunca şoka uğramış olsamda belli etmedim  ve sadece gülümsedim. Sonra ise işimin başına dönerek topluluğa seslendim.

"Evet millet ! Herkes yerini alsın , başlıyoruz! Siz gevşeyene kadar sizi buradan çıkarmayacağım."

Herkes yerini aldıktan Sonra konuşmaya devam ettim.

"Yeni bir arkadaşımız olduğundan bugün biraz ağırdan alacağız ama tempomuz aynı düzeyde olacak."

"Pekala.. Önce sağ ayağı yukarıya doğru kaldırarak ileri atın sonra aynı şekilde tekrar geriye , bunu sol ayak için de yapın."

Bu hareketi uzun zaman yaptırdıktan sonra diğer hareketlere geçtik ve biraz daha hızlandık. Çevremdeki insanların durumunu kontrol ederken sıra yeni gelen kişiye takıldı. Olduğu durumdan memnundu hiç de zorlanıyor gibi gözükmüyordu. Önceden kas çalışmış olması hareketleri yaparken zorlanmayacağı anlamına gelmiyordu ama adam hiç zorlanmıyordu. Ya önceden de yapmışlığı vardı ya da kolay uyum sağlıyordu.

Diğer insanlar yorulmuşa benziyordu ondan dolayı mola vermek zorunda kaldık. Herkes yere oturmuş nefeslerinin düzeninin sağlamaya çalışıyor bazıları da küçük küçük esniyorlardı. Bunların arasında ben ve yeni gelen kişi de vardı. Bu adam ciddi miydi? Onca hareket ve hızda böyle kuvvet şaşırtıcıydı.

Su almak için duvarın önündeki rafa ilerledim ve suyu aldıktan sonra yerime geçmek için arkama döndüm ve benim oturduğum alanın yanında o yeni gelen adam vardı. Egzersizlerine orada devam ediyordu. Hiç aldırış etmedim ve suyumu içtikten sonra yerimi alıp egzersizlerimi yapmaya devam ettim.

Bir süre sonra dinlenmek için durdum. O adamda durmuştu ve bana alttan alttan bakıyordu. Muhtemelen konuşmaya çalışıyordu , işini kolaylaştırmak için ona adını sordum.

"Adım Harry Styles"

"Bende Miya Wohe memnun oldum"

Artık bu garip çocuğun adını biliyordum. Biraz sohbet ettik ve bu adamın iyi biri olduğuna karar verdim. Herkes yerine geçtikten sonra devam ettik.

****

Eve gitme zamanıydı , arabamı almak için  garaja indim. Arabamı bulduktan sonra arabama bindim. Garajdan çıkacaktım biri arabama çarptı neye uğradığımı anlamamıştım , ne olduğunu anlamak için arabadan dışarıya çıktığımda arabamın üzerinde bir iz oluştuğunu fark ettim. Bana çarpan arabanın arkasından bağırdığımda araba durdu ve arabanın içindeki kişi arabadan çıktı. Bu aramıza yeni katılan "Harry Styles"tı. Ne kadar da mükemmel (!)

Bana "Bir şey mi oldu ?" Diye seslendiğinde ona arabama çarptığını söyledim. Arabama doğru yürümeye başladı ve geldiğinde o büyük izi gördü. Başta ne diyeceğini bilemedi ama konuşmaya başladı. "Gerçekten özür dilerim ama sizin de dikkatli olmanız lazım. Sinyal vermediniz."

Bu adam ciddi miydi ? Benim geçmemi beklemeden yan taraftan dönüş yapıyor , bir de bana sinyal vermediğimi söylüyor.

"Sinyal mi ? Herhalde ehliyetinizi yeni aldınız.  Yan taraftan geçen sizsiniz. Beni beklemeniz gerekiyordu."

"Ehliyetimi yeni almadım. Gayet kuralları iyi biliyorum ama siz de oradan dönüş yaptınız. Yapmadan önce sinyal vermeniz gerekiyordu."

"Yine de sizin dikkatsizliğiniz yüzünden arabam çizildi."

"Benim şuan işim var. Bunları sonra konuşsak. Gitmem gerekiyor."

Bu adamın iyi biri olduğunu düşünürken doğru düzgün özür bile dilemeden gitmesi kafamı karıştırmıştı . Bu sözün altında kalamazdım ama adam arabasına binip gitmişti. Kendimi sakinleştirmem gerekiyordu. Böyle araba kullanamazdım. "O adamı sadece haftada iki günlüğüne  göreceksin Miya bir şey olmaz." Gibi sözleri beynimin içinde tekrarlasam da öfkem geçmiyordu. Çok fazla hız yapmıştım ama bir şekilde yavaşlamayı başardım.

****

Arabamı tamire bıraktıktan sonra eve yürüyerek gittim. Evin içerisine girdiğimde kendimi huzurlu hissettim ve koltuğun üzerine bıraktım. Bir günüm bile düzgün geçmiyorken bir de bu son yaşananlar sinirimi  bozuyordu. Benim sinyal vermem gerekiyormuş ! Bunları düşünürken koltuğun üzerine uyuya kalmıştım...


Herkese merhaba !

Yorum ve vote atmayı unutmayın.

Separation | Harry StylesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin