10.Bölüm

154 39 35
                                    

Hastaneye geldiğimizde Harry bana odamı gösterip gitmişti. Bunun sebebi işlerinin olmasıydı. İşlerinin olmasının sebebi doğal çünkü tek hastası ben değildim. Sanırım benimle ilgilenmesine alışmıştım...

Kaldığım oda gerçekten çok hoş ve ferahtı. Eşyalarımı yerleştirirken odayı incelemeyi ihmal etmiyordum. Odanın duvarları bembeyazdı. Duvarların üzerinde küçük küçük tablolar vardı. Tablolarda anlamlar gizliydi ama anlayamamıştım. Kapının sağında kıyafetlerimi koyabilecek bir dolap vardı. Bu dolap maviydi. Dolabın karşısındaki duvar baştan aşağıyı pencereydi. Pencerenin perdeleri pembeydi. Pencerenin önünde ise yuvarlak bir masa vardı. Rengi beyazdı iki yanında da sandalye vardı. Odada kalan kişi ister istemez çok sakin kalıyordu...

En sonunda odaya yerleşmem bittiğinde yatağa uzandım ve evimden getirdiğim kitabı okumaya başladım. Kitapta genç bir kadının hayatı anlatılıyordu. Tabi buna hayat denilirse çünkü hayatı hayat kaplamak gerekirken onun hayat dediği şeyi trajedi kaplamıştı.

Kitabımı okurken odaya biri gelmişti. Sanırsam hemşireydi. Bana gülümsedi ve enerjik bir şekilde "ilaç vakti !!!" Demişti. Demek ilacımı kendim içemeyecektim. Birisi gelip içerecekti. Anladım... ilacımı içtikten sonra hemşire bana kendini tanıttı. Adı Evanna idi. Çok tatlı bir kadındı. Sarışın idi ve teni beyazdı. Çok hoştu.

Kadın odadan çıktığında kitabıma devam ettim. Daha doğrusu etmeye çalıştım ama başım ağrımaya başladı. Uyursam geçeceğini düşündüğüm için uykuya bir şekilde daldım.

"Bayan Wohe eşinizin sizi aldattığını söylüyorsunuz. Doğru mudur ?"

"Doğru Hakim Bey"

"Ve sizde bunu inkar ediyorsunuz Mike Gold doğru mudur ?"

***

"Dava açan kişinin geçerli bir kanıtı olmadığından boşanma davasını geçersiz kılıyorum. Dava bitmiştir."

"Hâkim bey hata ediyorsunuz. Size sunduğum kanıtlar geçerli olabilecek kanıtlar."

"Davayı sonlandırdığımı söylemiştim Bayan Wohe"

"Hata ediyorsunuz."

"Hata ediyorsunuz"

"Hata ediyor-"

Gördüğüm bu rüyanın etkisinden beni silkeleyen biri tarafından uyanmıştım. Bu kişi sanırım az önce odamdan ayrılan hemşireydi ama ben bir türlü kestiremedim. Çünkü bu sefer dalmıştım ve bunun sebebi kolumdan geçen iğneydi bunu hissetmiştim.

***

Uyandığımda yanımda birinin olduğunu fark etmiştim. Bu hemşire değildi bu beyaz önlüklü biriydi. Gözleri yeşildi. Biraz daha kendime geldiğimde bu kişinin Harry olduğunu anlamıştım. Yatağın üzerinde oturur pozisyona geldiğimde ne olduğunu sormuştum. Amacım sadece konuşmaktı çünkü öylece sessiz sessiz onunla bakışmak istemiyordum. Bu sorunun ardından bana kabus gördüğümü ve sayıkladığımı söyledi hemşire ona ellerimi sıktığımı söylemişti. Demek bundandı ellerimin uyandığımda uyuşmuş bir vaziyette olması...

Sözünü bitirdikten sonra bana su ve ilaçlarımı verdi ve ilaçlarımı içmemde yardımcı oldu. Kendimi bir yük hissettim insanların üzerine düşmüş bir yük gibi... Neden şimdi yardım etmişti ki ? Kendim içemiyor muydum ? Hastane şimdiden canımı sıkmaya başlamıştı daha burada geçirmem gereken uzun günler , aylar belki de yıllar... Umarım yıllar yoktur çünkü katlanamam... Harry bu düşüncelerimi bir kez daha bozmuştu bana kabuslarımı haftada kaç gün gördüğümü sormuştu ben ise bunun değiştiğini ama en az üç kez gördüğümü söylemiştim.

Kabuslarımda ne gördüğümü sormuştu.. Cevap vermedim , soruyu tekrarladı... Bu sefer ''geçmişi'' diyerek cevaplamıştım. Sessizce düşüncelere daldı... Sonrada odadan ayrıldı. Anlamasını bekleyemezdim. Çünkü ben daha geçmişi anlayamamıştım...

Herkese merhaba !
◇Bu bölüm biraz daha kısa ama uzatıp sizi sıkmak istemedim.
◇Vote ve yorumlarınızı bekliyorum

Bu arada Mike Gold:

Bu arada Mike Gold:

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Separation | Harry StylesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin