Separation | Harry Styles

13.Bölüm

Bugün hastanede geçirdiğim başka bir gündü ve hastanenin koridorlarında öylesine dolanıyordum.. İlaçlarımı içtiğim halde beynimde düşünceler beni yiyip bitiriyordu , sanki kötü şeyler olacak gibiydi umarım kötü şeyler olmazdı çünkü bundan sıkılmıştım , sakin bir hayat sürmek istiyordum. Ama bunları düşünürken birden bunların isyankar birisine yakışır sözler olduğunu düşündüğümden bu düşüncelerimi şimdi de beynimden atmakla uğraşıyordum.

Koridorda yürürken bir doktor ile gülüp konuşan Harry'i gördüm.Ona olan tavırlarından belli oluyor ki baya yakındılar. Harry'nin konuştuğu adam benim olduğum tarafa yüzünü döndü ve o doktorun o kişi olduğunu fark ettim.

Johann

Onu görmemle gerilmiştim hem de çok fazla , geri geri adımlarla odamın yolunu tutmaya başlamıştım ki Harry bana seslendi , durmak zorunda kaldım ve Harry'e yöneldim. Harry benim nasıl olduğumu sordu , yüzümün rengi sarı olduğundan endişelenmişti. Yüzümün sarı olması o adam yüzündendi. Ama belli etmedim , bu adamla ilgili olanları Harry'nin bilmesine gerek yoktu.

Kendimin iyi olduğunu söyledikten sonra gidecektim ki Harry benim kolumdan tuttu ve beni Johann'la tanıştırdı ama ben Johann'a karşı gülümseme ile yetindim.

Lâkin Johann önceden tanışıyor oluşumuşuzu şu sözle belli etti.

"Ben bu genç ve güzel bayanla zaten tanışıyorum Harry. Ama bu ince davranışın için teşekkür etmeliyim , benim böyle hastam olsa onu odadan dışarı çıkarmazdım."

Ben bu sözü duymamla gerildim ama Harry tam tersine hoşuna gitmiş gibi gülümseyerek cevap verdi.

"Hah ! Benim hastanede tanıdığım kişiler sadece hasta olmuyor Johann! O sadece burada bir misafir."

Bu sözün ardından Johann beni süzdü ve Harry'e fısıltıyla cevap verdi.

"Dostum ! Demek hasta olduğunu kabul etmeyen biri daha ! Sana bu tür insanları niye hep veriyorlar ? Bana neden denk gelmiyor , anlayamıyorum."

Harry'nin bunu duymasıyla gülümsemesi arttı , gamzeleri iyice belirginleşti. Biraz daha gülse o kibirli gülümsemesi ortaya çıkacaktı.

"Demek ki işinde o kadar da iyi değilsin adamım ! Bunu için biraz daha çalışman gerekiyor ."

Johann , bunu duymasıyla Harry'nin omzunu dostça sıktı ve odasına çekildi. Ben ise Harry'nin yüzüne bakmadan görüşürüz diyip uzaklaştım.

***

Odamdan çıkmak istemiyordum çünkü Johann'ı bir daha görmekten korkuyordum. Ben buraya kırık olan kafamı tamir ettirmek için gelmiştim ama o ve hatıraları benim kafamın üzerindeki kırıkları bedenimin üzerine vurmasına sebep oluyordu.

Odamdan çıkmamaya dayanamadım çünkü bunalmıştım , odadan ve beynimin içindeki düşüncelerden... Bundan dolayı odadan çıktım ve tekrar bahçeye doğru yol alırken birine çarptım. Hiç istemediğim kişi , Johann..

Özür dilerim diyip önünden çıkıp yoluma devam edecektim ki beni kolumdan tuttu , aptal bir gülüş sergiledi ve söze başladı

"Uzun zamandır görmediğin biri ile karşılaştığın zaman onunla konuşursun Miya , böyle gitmek olmaz."

"Eğer sen sevdiğim biri olsaydın haklıydın lakin sen öyle biri değilsin."

"Bende iyiyim Miya teşekkür ederim."