Right Love , Wrong Time

Epilogue: Because he fought back

After tumawag ni Anne nagmadali na akong umuwi. Habang palapit ako ng palapit pabigat ng pabigat ang pakiramdama ko hindi ko alam kung bakit. 

This is it. I am at the front door. Nanginginig ako. I still manage to open  the door as I enter the room my eyes were closed. 

"Wala bang tao?" bulong ko. Patay ang ilaw at ang tahimik. Lalo akong kinabahan.

"Aaren? I am here." I called him. My voice cracked. May kung anong nakabara sa lalamunan ko. Naiiyak ako. 

"Aaren? Are you here? Anne? Nasaan kayo?" ulit ko habang dahan-dahang naglalakad.

 Tumakas na ang mga luhang kanina ko pa pinipigil. Hindi ko alam kung bakit ako umiiyak. Naguguluhan at kinakabahan siguro ako. Ano bang meron?

Patuloy ako sa paglalakad ng may mabangga akong kung ano. Kasabay ng pagbangga ko bumukas ang ilaw sa harapan ko. May nakasulat doon na, "To my dearest girl"

Nakita ko ang nabangga ko. Box na maliit siya, kinuha ko ito. Binuksan ko ito. Sa loob ng box may isang maliit na music box. Binuksan ko ito pero imbis na music ang tumunog narinig ko ang boses ni Aaren. 

"Baylee? Ah- hello? Do you hear me? Okay HAHAHAHA kinakabahan ako. Baylee? I love you. Walang oras na hindi ako tumigil na mahalin ka. Corny man pakinggan pero totoo yun. Last 2 years we seperated kahit hindi naman naging tayo HAHAHA. Hindi ko alam kung bakit ka nakatiis na hintayin ako. Hinintay mo ba ako?  Anyways love, oh can I call you love? Since I love you naman HAHAHAHAHA, Serious na nga. Baylee, love, thankyou for  being there kahit nagsinungaling ako sayo. Alam kong nasaktan ka pero hindi ka tumigil magmahal saken. Tinanggap mo ulet ako kahit nasaktan kita two years ago. Love, I fought back. I defended my disease. We can be together na, for real. 

Napangiti ako sa message niya puro kalokohan pero naiiyak din ako sa sinabi niyang he fought back. Does that mean hes good na? 

Tumingin ako sa paligid ko para hanapin siya. Maya-maya lang lumabas na siya mula sa isang kwarto. He is wearing a palin white shirt lang with black pants but he look so dazzling hot, eme. 

Nakangiti siya kaya napangiti na din ako pero may mga luha sa mata ko. Lumakad na siya palapit sa akin. He caress my hair first and cupped my face. 

"Bakit ka umiiyak nanaman?" he laughed as he wipe my tears away. 

"Ang corny mo kahit kelan, love." 

Lumaki ang mata niya pero agad akong niyakap. I hug him back.

"We're together na ah." He said. 

"Di naman kita tatawaging love kung hindi." I smiled back. 

"Okay may ibibigay ako sayo mahal." May kinuha siya sa bulsa niya at nilabas niya ang isang silver necklace.

"Talikod ka isusuot ko sayo." Sumunod naman ako. Isinuot niya ang necklace sa akin. 

"Bagay sayo, simple design for my simple girl." May design lang na crescent moon  yung necklace.

"Bakit crescent moon?" Tanong ko.

"Trip ko lang bakit ba?" Itinaas pa yung kilay.

"Aba! Ganyan ba epekto ng operasyon mo?" Niyakap niya ako at himila papalit sa upuan sa balcony. Umupo lang kami muna bago siya nagsalita.

"Sabe nila ang crescent moon daw kapag sinuot nagbibigay ng magical dreams. Eh since ako nagbigay niyan, puro magical dreams na ako yung laman nalang mga panaginip mo." Tumawa naman si mokong.

"Ang corny mo talaga!" Hinampas ko ang ulo niya. 

"Seriously love, Thank you." Hiniwakan niya ang kamay ko and played with my fingers.

"For what?" I asked.

"Tinanggap mo ako. Hindi ka nagalit. In short salamat marupok ka! HAHAHAHHAHA." tuwang tuwa si loko.

"Hindi ako marupok, sadyang mahal lang kita!" 

After that night okay na ang lahat. Our relationship went well. Going strong and Happy. Okay na din kami sa parents ng isa't-isa. We are planning on getting married na, but not now later on siguro. I also achieved my dreams so he is. We are stable now and can do anything we want. This is what I want. I just want a happy and simple life with my man, Aaren. I loved him and walang oras na huminto yung pagmamahal na yun. Jusme nagiging corny na'ko kakasama kay Aaren. Sa iba na ako sasama eme. 

I think this is it. We are bidding our goodbye. {Oh kala niyo malungkot ending no? May awa pa naman si writer HAHAHAHAHA} 

This is not the end, this is just the start of the new chapter of our lives. 

Thank you for making this memorable. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ended: May 2, 2022

Hi just ended this story. I lost my spark in writing and also naging busy sa buhay. I'll try to bring back the spark in writing. Thank you for waiting this blop story HAHAHAHAHA, Thank you sa support niyo kahit silently lang HAHAHAHAHAHA 

I'm going to write a new story for you guys. Justo don't know kelan ko ipapublish. 

~