OMEGA 'オメガ'/Taekook

4

Bana delirmişim gibi bakan ilk insan değildi doktor Jeon Jungkook. Kim Seokjin ile seviştiğimi söylediğim herkes şimdiye dek öyle bakmıştı bana ve bir Tarnı ile sevişmenin nasıl olduğunu sorup durmuşlardı. Herkes ne aptaldı ve buna o zamanlar ben de dahildim.

"Nasıl?" Beklediğimden çabuk bir şekilde tam da tepkiyi almıştım. Asıl delilik doktorun bunu hemen de kabul etmesi ve hayattaki şansımı döndürmesiydi.

"Senden şüphelenmeyeceklerdir." Fısıldayarak iyice doğrulmuş ve bacaklarımı kendime çekmiştim. Elini çenesine çıkartıp keskin yan hattı boyunca götürmüş ve gözlerimin elinin takip etmesine sebep olmuştu. Bornozu kapatarak ayağa kalkmış ve dolaptan kendime giysiler çıkartırken o hala aynı yerde kalıp düşünmeye devam etmişti. Giyinip kendime bavulumu çıkartarak işe koyulmuştum. Hatta Seokjin'in bavulunu da alıp hemen onu da doldurmaya başlamıştım. Babam bunları çaktırmadan getirirdi. Tek sorun Hesun'un giysilerini nasıl alacağımdı. Nasıl da daha oluşturulmamış plana güvenerek ilerisini düşünmeye başlamıştım bilmiyordum. Galiba sakinleşmemi sağlayan alfasının bir parmağı vardı bu işte.

"Hastanede seni yatışa geçti diye gösteririz. Odaya kimseyi almayız ve herkes seni orda sanarken seni çıkartırız ama nasıl... Buldum." Kararlı sesi ile ilgimi çekerken yanıma gelip serumumu eline almıştı.

"Ben bugün hastaneye kliniğe taşınmadan önce eşyalarımı toplamaya geldim. Kendi çalışmalarımı taşımak için bir araba ayarlandı. Koca kutular olucak. Bir tanesinin içine seni sokarız. Kliniğime gelirsin ve seni-" Birden duraksamış ve donuk ifadesi ile bana bakmıştı. Doktor Jeon birden beni benden daha çok düşünerek bir planlar kurmaya başlamıştı.

"Yalnız yaşıyor musun?" Doktordu, evi olmalıydı. Ailesi ile yaşasa bile sorun değildi. Yardım etmek isteyen her türlü başarırdı. Değil mi?

"Evet, yalnız yaşıyorum. Seni mahkeme açıklanana kadar evime alabilirim." Kulağıma fısıldamış ve gözlerimi kapatarak beline hafifçe yandan sarılmıştım lakin içime kurt düşüren bir mesaj bırakmıştı.

"Seni bulmasını istemiyorsan, en kısa sürede mühürünüzü kırman gerekecek." Başımı sallamış ve elimi mühüre götürüp iki kurdu bağlayan sembolü okşamıştım. Sembol mühür kırıldığı anda bağ kopar ve o iki kurt bir daha asla birleşemezdi. Lakin bu iki kurda da  acı verir, ne kadar zamanla geçicek olsa da izini bırakırdı tende. Bunun için iki taraftan birisinin başka bir kurt tarafından mühür bölgesinden ısırması yeterliydi. Kurtlar içinde ihanet mühür bölgesindendi ve illa mühürlemeye gerek yoktu. Mühürlemek için kurdun zehirini akıtması gerekiyordu ve bu da mühürü bozardı. Omegalar mühürlemek için yeterli diş uzunluğuna sahip olmadıklarından dolayı bu olay ısırmaları ile sonuçlanırdı ki onunla göz göze gelince bir duraksamıştık.

Bunu üstlenmek ister gibi boğazını temizlemiş ve alfası kendini birden oldukça belli etmişti. Gözlerini kaçırmış ve kendi kendine az önce yaptığı bir şeye inanamamış gibi bir sesli iç çekmişti. İstersen bunu da ben yaparım edasıyla parlasa da ardından hemen toparlanıp saçlarını geriye atmıştı. Saçları gözümde aheste bir şekilde sallanıyor olsa da bedenimin henüz bu yumuşamaya vakti yoktu. Bu yüzden sızlanarak elimi bacak arama götürmek istesem de kendime engel olmuştum.

"Teşekkür ederim." Ondan uzaklaşırken bavulları işaret etmiştim.

"Omega olduğun için sana böyle bir yardımda bulunuyorum Taehyung." Başımı sallamış ve üstelemeden başımı sallamıştım usulca.

"Hastaneye yatış geçince aileme bana giysi getirmelerini istediğimi söyle ve birkaç gün kalmam gerektiğini de ekle, bunca eşyanın bir inandırıcılığı olsun. Bavulları da kliniğe gidecek araca atarsın." Başını sallamış ve hımlamıştı.