Bölüm 5: 00:00

2.6K 174 88
                                    


Bayadır bölüm atmıyordum, bu bölümde kısa oldu. Olsun. Hadi şimdi rahat bir yere oturun. Arkanıza yaslanın. Işıkları kapatın. Ve bölümün tadını çıkarın. :)

Mutlu son diye bir şey var mıdır?

Yoksa bu sadece masallarda olan bir efsane midir?

Hala mutluysanız masalınız henüz bitmemiş demektir.

Belki de daha yeni başlıyordur? Kim bilir...

Ve tam o aşkımdan, tranvadan bir yıl geçmişti. Zor günler geçirmiştim.

Psikoloğa gitmiştim, uzaklaşmıştım. Her yolu denemiştim o gittiğinden beri.

Hiç biri onu unutmama yardım etmemişti. Onu unutmamıştım.

Ve tam şuan, bu gün benim doğum günümdü.

Yani bir dakika sonra, saat 00:00'ı gösterdiğinde yeni yaşıma girecektim. Yanlızdım, uyanıktım, yatağımda dizlerimi kendime çekip telefonum yanımda oturuyordum.

3... 2... ve 1...

Anında telefonuma gelen bir bildirimle irkildim. Bilinmeyen Numara

"00:00. Yeni yaşın kutlu olsun."

Kaşlarım çatıldı. Kimdi bu? Yoksa... Hayır Tuana saçmalama... o artık yok...

Kendimi kandırıyordum. Onu unutamamıştım ve her saniye aklımdaydı.

İlaçlar fayda etmiyor, doktorlar yardım edemiyordu. Zaman iyileştirmek yerine kötüleştiriyordu.

Bazen tek ilaç oydu. Tek bir kere sarılıp o toprak kokusunu içime çekmek için yalvarıp hıçkırarak ağladığım geceleri unutamıyordum.

Dışarıya çıkmaya karar verdim. Montumu giyinmeden dışarıya çıktım. Sakin ve usulca yağan yağmur yüzümü değil, ruhumu temizlemek için buradaydı.

Yürüdüm, yürüdüm, yürüdüm.

Ayaklarım beni nereye götürüyorsa oraya gittim.

O an yumuşak bir şeye çarptığımı fark ettim. Kaşlarım çatıldı. Ben yere çakılmıştım ama o dimdik duruyordu. Kafamı kaldırdım ve...

Onun gözlerini gördüm. Karşımdaydı. Elleri kanlar içindeydi ve elinde kanlı bir bıçak ile makas vardı. Kalp atışım hızlanırken iki kelime çıktı ağzından.

"Merhaba."

Konuşamadım.

"Yeni yaşın kutlu olsun." dedi.

"E... ellerin... Çağan..." dedim sessizce. Konuşamıyordum...

"Ah... önemli değil. Alışmışsındır hem." dedi ve gözünü kırptı. Ayağa kalktım. Kulaklığını çıkarttı. "Hadi şarkı dinleyelim." dedi. Gözlerimden sakince yaşlar akarken kafamı salladım.

Bir kulaklığını bana, diğerini kendisine taktı. Hoş bir melodi karşıladı beni...

"Slow..." diye fısıldadım. Yavaşlatılmış halini açmıştı.

Anıları Sakla...

Son birkаç аy zor geçti
Sevgim değil sаbrım tükendi
Biliyordun belki söyleyemedin
Gitmek istedin de gidemedin

Seni bu yük аltındа bırаkаmаm
Mutlu olmаktаn аlı koyаmаm
Yаlnızlık bаnа zor değil аmа
Alışmışım ben bu kаvgаyа

Siyah & BeyazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin