Uzun zamandır yoktum. Şimdi bu bölüm sizi etkileyecek. Rahat bir yere geçin, ışıkları kaptın yukardaki şarkıyı açın. İyi okumalar. <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başa Sar çünkü elimdekiler kalmadı düştü, bir anda tersine döndü.
Arabada nereye gideceğimizi bilmeden ilerliyorduk. Çağan'ı kaçırmış, öylece gidiyorduk. Ancak bir sorun vardı.
Çağan benimle ne konuşuyor, ne bana bakıyor, ne de yanıma oturmak istemiyordu. Resmen beni kendinden uzaklaştırıyordu.
"Okulun son günlerine denk geldik. Üniversiteye başlayacağız resmen. Yeni okulumuzda sadece bir hafta geçireceğiz. Balo varmış." dedi Ülkü. Ona döndüm.
"Hangi bölümü seçeceksin?" "Psikolog. Psikolog olmak istiyorum." dedi bana. Gülümsedim.
"Fikrin hala değişmemiş." Dedim. Güldü. "Asla." dedi.
"Yağız, sen hangi bölümü seçeceksin?" "Ben başlamayacağım. Şuan bir şeye yarayacağını hiç sanmıyorum." dedi araba sürerken.
"Sen neyi seçeceksin Tuana?" dedi Deniz. "Ben, ben yazar olmak istiyorum. Edebiyat seçeceğim." dedi.
"Yakışır." dedi gülerek. Gülümsedim.
"Çağan, sen gidecek misin?" Yağız bunu dediğinde soğuk bir sessizlik oluştu.
Çağan sertçe, "Başlamayacağım." dedi. Gözlerimi devirdim. Umrumda değildi. Böyle huy değişimlerinden nefret ederdim.
Bir anda bir ses duydum. Şarkı sözleriydi. Duman.
Gezdin tozdun Aman aman aman Sazdın sözdün Aman aman aman Giderek üzdün bizi zaman...
"Duman! Duman konseri! Yağız durdur arabayı! Gizlice girmek zorundayız! Lütfen!" dedim. Yağız hemen arabayı kenara çekti ve kilitleri açtı. Hemen arabadan indim ve oraya doğru koştum.
"Tuana bizi bekle!" dedi Deniz. Onlara bakmadan ilerlemeye başladım. Duman en sevdiğim şarkıcıydı. Konserine üç kere gitmiştim ve tekrardan gitmem gerekiyordu. Hemen konserin gerçekleştiği yerin ve bizim aramızdaki uzun duvara tırmanıp oraya oturdum. Sonra yanıma Çağan geldi, Yağız, Deniz ve son olarak Ülkü.
Köprüaltı çalıyordu.
Yolumuz ayrı biliyorum, Ölmeden son bir defa Belini kavrasam yeter.
Diyordu şarkı.
Hadi gel buluşalım, Eski köprünün altında Kimseler görmesin.
Mehtaba karşı uzanalım. Eski köprünün altında. Kimseler bilmesin, Kimseler duymasın.
Çağan bana baktı. Sadece anlık kulağıma doğru eğildi ve "Ölmeden son bir defa belini kavrasam yeter." diye fısıldadı sadece benim duyabileceğim bir tonda.
