Siyah & Beyaz

Özel Bölüm: Siyah & Beyaz

Çağan'dan...

Eğer altı yıl önce bana bir kızın güvende olması için kendini feda edeceksin deseler gülerdim. Ama oluyormuş. Aşk seni değiştiriyormuş. Genelde aşk insanları agresif ve iğrenç bir adama dönüştürürmüş, bende öyle olmadı hiç bir zaman. Onu gördüğüm an öyle bir bataklıktaydım ki, daha kötü olamazdım. Sonra bir gün, sahilde onu nutellalı simit yerken gördüm. O saniye, hayatım değişti.

Hayatım boyunca kendimi herkesten sakladım. O kadar iğrenç bir geçmişim vardı ki, bu geçmiş beni kendi çukuruma gömdü ve ben derine gittikçe yavaşça kötü biri oldum.
Hatırlıyorum.
Annemi ve babamı acımasızca öldürdükleri geceyi hatırlıyorum.
Hatırlıyorum.
Beni bahçelerindeki ahıra, atların ortasına attıkları günü hatırlıyorum.
Hatırlıyorum.
Beni kızlarını kaçırıp kötü şeyler yapmak için tehdit ettiğimi düşündükleri için beni suçladıkları günü hatırlıyorum.
Hatırlıyorum
Beni atın dışkılarının üstüne attığı geceyi hatırlıyorum.
Hatırlıyorum.
Beni kızlarının yanına gidip özür dilemeye ikna edene kadar dayak attıklarını hatırlıyorum.
Hatırlıyorum.
Ben kötü bir insan değilim n'olur bana inanın diye yalvardığım geceyi hatırlıyorum.
Hatırlıyorum.
Bana birini öldürmem için elime silah verdikleri geceyi hatırlıyorum.
Hatırlıyorum.
Beni çöp kutusunda bıraktıkları geceyi hatırlıyorum.
Sadece on yaşındaydım.

Şimdi yirmi yaşımda, bana bunları yaşatan insanların kızı için kendimi feda ediyorum.
Bir daha olsa, bir daha yaparım.
Nefessiz kalıyorum.

Hatırlıyorum.
On dokuz yaşımdayım,
Yolda birine görünmeden sahilden geçmeye çalışıyorum.
Hatırlıyorum.
Kısa ve kahverengi saçlı bir kızı gördüğümü hatırlıyorum.
Hatırlıyorum.
O kıza aşık olduğumu.
Hatırlıyorum.
O sahilde saatlerce oturup o kızın gülüp konuşmasını izliyorum.
Hatırlıyorum.
Saat dokuz civarı, onun belinden tutup kendime çekiyorum. Cebine bir not koyuyorum.
'Yarın saat 1:00 bu günkü sahilde, tek başına.'
Hatırlıyorum.
Ona son bir kere bakıp gidiyorum.
Hatırlıyorum.
Tam 01:00'de orada. Ben onu izliyorum. Saatlerce izliyorum. Kırmızı burnunu, rüzgarda dans eden saçlarını, dolu gözlerini.
Hatırlıyorum.
Ailesini öldürüyorum. Yıkılıyor.
Hatırlıyorum.
Yine bana sığınıyor.
Sonra öğreniyor.
Yine yıkılıyor. Ve gidiyor.

O gittiği bir yılda ben hep onu düşünüyorum. Onu izliyorum. Onu koruyorum.
Nefesim gittikçe kesilirken şimdi biraz daha onu düşünüyorum.

Hatırlıyorum.
Bana geri dönüyor.
Şarkı dinliyoruz.
Hatırlamak istemiyorum.
Vuruluyor. Yıkılıyorum.
Çok küçük o, keşke beni vursalardı diyorum.
Sonra o uyanıyor, ben gidiyorum.
Hatırlıyorum.
Onu hapisanede arıyorum. Açıyor. Mutluluktan ağlıyor.
Hatırlamak istemiyorum.
Kaçırılıyor. Kaçırılıyorum.
Hatırlamak istemiyorum.
Ona işkence çektiriyorlar, ailesinin ölümü izletiyorlar.
Hatırlamak istemiyorum.
Bağırıyor, çağırıyor, ağlıyor. Kimse duymuyor.
Her hıçkırığında ben daha çok ölüyorum.
Hatırlıyorum.
Kavuşuyoruz.

"N'olursun kurtarma beni güzelim... sen güvende ol, bensiz ol. Sana el sürmesinler." diye fısıldıyorum. Gözümden küçük bir yaş akıyor.

Hatırlıyorum.
Duman konseri.
Ağlıyor. Tüm konser bizi izliyor. O yine kusursuz.
Hatırlıyorum.
O kadar doğal, güzel ve gerçek ki, dünyada tek.
O kadar yanlız ve bana muhtaç ki, iğrenç biriyim.
Hatırlıyorum.
Ona aşığım.

Sonra sesler duyuyorum. Tuana hıçkırıp benim adımı sayıklıyor. "N'olur git..." diyorum. "Seni yakalayacaklar..." diyorum. Sonra diğerlerinin sesi. "Ölmeyecek..." diye fısıldıyorum.

Ne yapacaklarını biliyorum çünkü. Eğer tek olsaydı, ilk beni çıkarıp kafama sıkarlardı onun gözlerinin önünde, ona da düşünmek istemediğim binlerce şeyler yaparlardı.

Bensiz ol, güvende ol güzelim.

Hatırlıyorum.
Yavaşça ölüyorum.
Hatırlıyorum.
Beni kurtarıyor.
Hatırlıyorum.
Beni kucağına yatırıyor.
Hatırlamak istemiyorum.
Göz yaşları yüzüme dökülüyor.
Hatırlıyorum.
Ona fısıldıyorum.
"Kırmızı sana çok yakışıyor... dünyayı bensiz gez olur mu? Ben seni izliyor olacağım. Her anında seni izliyor ve koruyor olacağım. Beni hiç unutma tamam mı? Son nefesimi yanında vermek hayalimdi. Bak, gerçekleşiyor. Ölmeden son bir defa belini kavrayamayacağım güzelim, özür dilerim. Seni çok seviyorum."
Ağlıyor.
Gök yüzüne bakıyorum. Yalvarıyorum bişey istemeye utandığım Allah'ıma. Nolur bir beş dakikam daha olsun kucağında. Doyamadım daha ona.
Hatırlıyorum.
Yavaşça gözlerim kapanıyor.
Hatırlıyorum.
Son nefesimi onun kucağında veriyorum.

Buda Siyah ve Beyaz'ın hikayesiydi. Ama ben onun beyazını kirletip hiçlik rengine soktum. Siyah ve Hiçliğin hikayesiydi buda.

Perdeler kapanıyor, umarım beğenmişsinizdir.