×26×

1K 78 9
                                    


İyi okumalar~💜

Başlamadan önce sol alt köşede ki yıldıza tıklarsanız mutlu olurum.😚

Jihu'yu dinlenmesi için odasında bırakıp tekrar salona geri dönmüştük.

Jk: Minseo hyung Jihu'nun nesi var? Yani nasıl bu hale geldi?

Adamın yüzü çökmüştü iyice.

Mn: O adamlar yüzünden. Oğlum kan kanseri.

Üzülmüştüm. Daha çok küçüktü.

Mn: Benim oğlum daha 9 yaşında. Bu sorumluluklarını almıyorlar. Ne yapsamda çare etmedi. Polis bile onların arkasında.

İşimiz zordu.

Hr: Eşiniz. O nerede?

Mn: Jihu 3 yaşındayken kaybettik onu. Trafik kazası.

Jungkook'a baktığımda o da çok üzgün görünüyordu.

Mn: Oğlumun saçlarının nasıl döküldüğünü bir tek ben bilirim. Onlar rahatça evlerinde uyuyup çocuklarına sarılırken ben oğlumun her gece ölmemesi için tanrıya dua ediyordum.

Ayağa kalkıp adamın omzunu sıktım güven verircesine.

Hr: Bu işin sonunu asla bırakmayacağım.

Jk: Jihu'nun tedavileri nasıl gidiyor?

Adam kafasını iki yana salladı.

Mn: Tedavi olması için yurt dışına gitmesi gerekiyor.

Anlaşılan maddi yönden de sıkıntıları vardı.

Hr: İzin verirseniz. Jihu'nun tüm tedavi masraflarını ben karşılamak istiyorum.

Minseo oppanın bir anlığına gözü parlamış sonra tekrar solmuştu.

Mn: Ben sizden para istemiyorum. Sadece oğlumu ve köydeki insanları bu duruma getiren insanların cezasını çekmesini istiyorum.

Kafamı iki yana hızla sallayarak konuştum.

Hr: Lütfen ben o anlamda demedim. Bakın Jihu'nun yerinde bende olabilirdim. Ve o daha çok küçük. Ayrıca bize yardım ediyorsunuz.

Jungkook beni onaylarcasına konuştu.

Jk: Bu durumda böyle düşünmemelisiniz. Önemli olan Jihu'nun iyiliği. Onu ölüme sürüklemeyin.

Adam bir anda yere diz çöküp önümüzde eğilmişti.

Mn: Siz ne iyi insanlarsınız. Çok teşekkür ederim. Sizin sayenizde oğlum kurtulacak.

Ağlayarak konuşması daha da içimi cız ettirmişti.

Jungkook'la ikimiz adamı kaldırmaya çalışıp böyle yapmasına gerek olmadığını söylüyorduk. Böyle yapınca bizde mahçup oluyorduk.

×××

Hr: Az ileriye gitsene yapıştın dibime.

Kıçını ayağımla ittirmiştim.

Jk: Ya kızım rahat dursana. Sanki oda çok genişte ben gitmiyorum.

Bir anda ittirdiğimde hızını alamamış olacak ki hemen yanındaki küçük dolaba çarpmıştı.

Jk: Ahh!

Yattığım yerden hızla kalkıp ona doğruldum.

Hr: Noldu? Çok mu acıdı?

APRİCİTY /JJK/Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin