İNTİKAM

İntikam #1

Aliden:

Yine her zaman ki gibi saatin zili sesine uyandım.Elimle kapatmaya çalışdım ama 1-2 defa basmama rağmen kapanmadı ben hise hala uzanıyordum yatakdan en sonunda saati alıb sertce atdım.Bi şeyler kırıldı ama umrumda bile diyildi her zaman dediyim gibi kırılın yalnızca eşyalar olsa.Kafamı hafifce sağa çevirdiyimde yerde yine içki şişeleri vardı zaten kafamında ağrıması bu yüzdendi etrafa bakdım yine her yer dağınıkdı ama umrumda bile diyildi her zaman olduğu gibi yine acı çekiyorum ve yine gözlerim doldu.Artık yorulmuşdum her gece rüyamda annem ve babamı görüyorum onların ölümü gözümün önünden gitmiyordu koskoca 10 yıla rağmen gitmiyor gözümün önünden ve telefon sesine kendime geldim arayan amcamdı anne,babamın ölümünden sonra beni yalnız bırakmadı ve telefonu yavaşca alıb açdım ve kısık sesle
Ali:alo?
Adil:alo Ali oğlum nasılsın bugün?
Ali:her zaman olduğum gibiyim amca işte yine rüya gördüm gece annem ve babamın ölümünü gördüm
Adil:merak etme olum hepsi geçicek bir gün hepsini ya unutucaksın ya da unutduracaklar
Ali:10 yıl oldu amca 10 yıl ve benim bu 10 yılda yaptığım şeyl içki içmek gecede annem ve babamı görmek
Adil:olum bende bunu diyorum yaa sana kendine gel işine ver tüm gücünü
Ali:olmuyor amca ne yapsam olmuyor ki bunun tek bir çıkış yolu var
Adil:ne??
Ali:(derin bir nefes alarak)İNTİKAM🔥
Adil:Ali napıcaksın olum?Adam'mı öldürüceksin?
Ali:Onlar öldürdükde iy oluyor.Biz neden öldürmiyelim onları?
Adil:Ali saçmalama bak-
Ali:Yardım edicekmisin amca??en azından onların kim olduğunu bul bana.Senin elin kolun uzundur amca bul onları bana
Adil:Ali olum bak-(telefonu kapatır)Ali?(telefona bakar)kapatmış.
Selvi:Adilcim noldu?iymi Ali?
Adil:Hayr hiç iy diyil Selvi 10 yıl geçmesine rağmen
Selvi:bi yolunu bulun onu buraya getirmeliyiz Adil(Ali İzmirde yaşıyor)
Adil:Gelmiyor ki Selvi gelmiyor 10 yıldır söylüyoruz gelmiyor travma aldı çocuk anne,babasını gözleri önünde öldürdüler
Selvi:Sende haklısın kolay diyil
Adil:ee yani ama hall edicem bunu en kısa zamanda

Tarih: 11.03.2015(Nazlı 18 yaşında)

Şimdi dönelim Kozoğlu ailesine her zaman ki gibi yine annesi Vuslat Nazlıyı ayırıyordu kahvaltı başına geçerler Nazlı her zaman sevgiden mahrum bırakılmışdı.Hemde anne ve 2-ci babası ona iy davranmıyordu her gün döverdiler nerdeyse Nazlıda artık her gün dövülmekden bıkmışdı psixolojisi artık kaldırmıyordu her gün dövülmekten,sövülmekten hep aynı şeyleri yaşıyordu ve yine o pis günlerden biriydi

Vuslat:Ezo kızım hadi gel gelince yanında ki kızada haber ver gelsin
Nazlı:Yanında ki kızmış?😤
Ezo:Üzülme canım sen biliyorsun her zaman ki halleri işte
Nazlı:Sanki onun kızı diyilmişim bıktım artık şimdi gidicem oraya en ufak bi şeyde yine dövücek🥺
Ezo:Karşı çıkamıyorum Nazlı biliyorsun yoksa seni ben çok severim her zaman(Vuslat gelir)
Vuslat:nerde kaldınız?Hadi geçin bakalım(Ezo önden gider Nazlıda gidicekken Vuslat durdurur)sen kalıyorsun burda
Nazlı:Niye ki?(korkuyordu tabikide biraz çekinerek söyler)
Vuslat:Geçikdiyin için o yüzden sinirlendirme beni kal burda
Nazlı:ama-
Vuslat:(bağırarak)Sana kal dedim burda aa dayakmı isdiyorsun sen?sinirlendirme beni Nazlı(Tanjuda gelir)
Tanju:Noluyor Vuslat?
Vuslat:Yine insanı sinirlendiriyor işte bi
Tanju:Yinemi sinirlendiriyor(Vuslat başıyla onaylar Nazlıda korkulu gözlerle hem Vuslata hem Tanjuya bakar sonra 1-2 adım geri gider)Sen dayak yemekden bıkmadın galiba?neden uslu durmuyosun ki?
Nazlı:B-ben bi şey yapmadım ki?sadece sebebin sordum(arkaya gidiyordu Tanju kolunu tutar ve Nazlının sıkmaya başlar)aa canım acıyor
Tanju:İşte yapmışsın hata neden inkar ediyorsun(dahada sert sıkmaya başlar Nazlınında gözlerinden yaşlar süzülmeye başlar)
Nazlı:Bırak kolum acıyor lütfen bırak(sulu gözlerle)tamam inmicem aşağıya bırak
Tanju:(bırakır ama kolu mosmor olmuşdu)Akşama kadar burdasın adım bile atmıcaksın aşağıya
Nazlı:Ta-Tamam 🥺
Vuslat:Tanju hadi aşağıya inelim artık gel hadi

Tanju Nazlıya bakar Vuslata bakar sonra gider kapıyıda örterek Nazlıda duvara yaslanmışdı ve aşağıya çökerek koluna bakar mosmordu sonra ağlamaya başlar artık canına tak etmişdi Nazlının hergün şiddet görüydu karşılıkda veremiyordu üstüne üstlük bu eve mahkum kalmışdı sonra cebinden bileklik çıkartı babasının ona hediyesiydi bu bileklik ona çok küçükken vermişdi bunu ona ve sonra babasını kayb etmişdi ve ne olmuşdusa ondan sonra olmuşdu yavaşca yere uzanır bilekliyi yavaşca yere koyar.Sonra gözlerinden akan yaşlarla ona bakar.

Tarih:03.09.2021

Aliden:Kendime gelmeye çalıştım zar zorda olsa ayağa kalkdım başın çok fena dönüyordu içki çok içmişdim akşam yavaş yavaş aynanın karşısına gelmeye çalıştım zorda olsa aynada kendime bakdım saçım başım dağınıktır.Aynanın karşısında ne kadar zayıf olduğumu görüyordum ve kafama İntikam koydum bunun için uzun bir yolum olduğunun farkındaydım.Bu yüzden kendime çeki düzen vermem gerekiyordu ve İstanbula gitmeye karar verdim çünki anne,babamın katilleri ordaydı yani en azından ben öyle tahmin ediyordum ve Polisler hiç bir iz bulamamışdı öldürenlerle ilgili kimseden şüphelenmemişdi ve bu çok garibdi bana göre ama bulucakdım kim olduklarını sonra üzerimi giydim ve evden çıkdım İntikamdan önce son kez anne,babamı görücekdim ve mezarlığa yola koyuldum

Ali:anne(annesinin mezarına bakar başını sağa çevirir)baba(yine göz yaşlarına hakim olamaz)sizi çok özledim annem ve babam her gün rüyamda hep aynı şeyi görüyorum sizin ölümünüzü görüyorum ve(elleriyle kafasını tutar ve sıkar)çıkmıyor aklımdan annem,babam çıkmıyor napsam olmuyor taki bugüne kadar düşündüm belki İntikamınızı alırsam rahatlarım bi nebze bile olsa rahatlarım diye düşündüm.Ben buraya sizinle şimdilik vedalaşmaya geldim ama sonra tekrardan geri gelicem merak etmeyin.Söz veriyorum size gelicem yine burda oturucaz uzun uzun sohbet edicez.Ben anlatcam siz dinliceksiniz(gözlerinden yaşlar süzülüyordu)amcamda saolsun bana yardım ediyor herşeyde(saatine bakar)şimdilik gitmem gerek ama en kısa zamanda tekrar gelicem hiç merak etmeyin Sizi Seviyorum(elleriyle öpücük yollar ve dahada şiddetle ağlamaya başlar)

Biraz uzaklaşır sonra arkasına bakar ağlıcağını anladığı için pek fazla bakmaz ve gider giderken amcasını yani Adili arar

Ali:alo amca İstanbula geliyorum ben
Adil: Ne??Bu çok iy bir haber o zaman sen inince bana söyle aldırıyım seni olum
Ali:tamam amca görüşürüz o zaman(kapatır)

Doğruca eve gider 1-2 eşya hazırlar zaten pek fazla bi şeyi yokdu kapıdan çıkar ve havaalanına doğru yola koyulur biletinide alır hemen uçağa biner uçakda hep anne ve babasıyla olan anılar canlanır zaten pek fazla anısı yokdu daha küçükdü o zaman pek bi şey hatırlamıyordu İstanbula varmışdı dışarıda onu kuzeni Demir bekliyordu yavaşca çıkışa gider ve merdivenlere gelir Demir aşağıdaydı yukarıya bakar ve derin bir nefes alarak

Ali:İNTİKAM başlasın🔥

                      Bölüm Sonu 🎉

YORUMLARINIZI BEKLİYORUM ✍️

VOTE ATMAYI UNUTMAYIN

40 VOTE/YB