ANKA OLUP KÜLLERİNDEN DOĞMALI İNSAN

5 0 0
                                    


Anka'nın tüyleri kopmuş, uçamaz olmuş. Kulaklar sağır, gözler kör, dertler derya olmuş. Yüreğim buz tutmuş, dili tutulmuş, anlatamaz olmuş kendini.

Anka'nın gözyaşı düşmüş de yakmış ya yüreği. Har olup ateşlerde yakmış ya bedeni. Bin mutluluk için bir acı daha çekmiş ya külleri arasında.

Sonra bir rüzgar esmiş, savurup atmış ya külleri. Ne Anka kalmış geriye ne de kor olmuş yüreği

Ruhumun Kırık SatırlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin