Gözlerimde kocaman bir inci tanesi, ucunda birçok hayal ve yaşanmışlık. Birazdan yanağımdan süzülüp öylece gidecek.
Sanki o hayallerin hiçbiri kurulmamış, bu zamana kadar olan o anıların hiçbiri yaşanmamış gibi. Belki de tertemiz bir sayfa açabilmek için eskiyi temizliyordur her bir damla. Canımda acımıyor artık, alıştım sevgisizliğe.
Ben kocaman bir yaraydım, saranım yoktu. Kendimi yine kendim sardım. Gözyaşlarım sel oldu elbet ama yeri geldi onları bile kendim dindirdim. Elimi kolumu bağladınız, ipleri kendim çözdüm. Ben size rağmen güçlü durdum.
Kaburgalarımın arasına sakladığım soluğumu kıskandınız, size olan kelimelerimi harcadınız siz.
Ciğerlerime soluk, yılmışlığıma umut ekledim bu sefer. Eğmedim başımı, kırdım zincirlerimi. Özgürüm artık...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhumun Kırık Satırları
PoesíaHoş geldin bir türlü gelemeyen anılarıma, Sürekli kursak denilen yerde kalan heveslerime, Yarım kalan sevgilerime, Sonu olmayan gözyaşlarıma, Emek emek büyüttüğüm duygularıma... Hoş geldin her derdime, sevincime ve gözyaşıma ortak olmaya. **********...
