Akıttığım her bir göz yaşında boğmak isterdim seni. Ruhumda oluşturduğun yaraları iyileştirmezdi belki ama en azından artık korkuyla yaşamazdım. Tekrar yaralanma korkusu... Tekrar, tekrar ve tekrar ölme korkusu.
Nefes alırken ciğerlerinde hissetmezsin ya hani soluğunu, ayakta dimdik duruyorsundur ama ruhunu çoktan gömmüşsündür en derin çukurlara. Hatta üzerini örtmüşsündür ellerinle kazıdığın topraklarla.
Yaşayan bir ölüden ne farkım var şimdi benim? Söylesene. Sen dışarıda gününü gün ederken, benim içimden her saniye bir parçamın gitmesi ne kadar adil?
Gözüme girmeyen uykuların, gece yarısı kabuslarımın baş kahramanı merhaba! Yarınlarımda olmaman dileği ile elveda!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhumun Kırık Satırları
PoesíaHoş geldin bir türlü gelemeyen anılarıma, Sürekli kursak denilen yerde kalan heveslerime, Yarım kalan sevgilerime, Sonu olmayan gözyaşlarıma, Emek emek büyüttüğüm duygularıma... Hoş geldin her derdime, sevincime ve gözyaşıma ortak olmaya. **********...
