AVUÇ İÇİNE SIĞDIRILANLAR

GİRİŞ

Eğer buraya gelmek istiyorsan , önyargılarını kapının ardında bırak. Bıraktıysan şayet , hoş geldin. İyi ki geldin, bu dünyalar kadar büyük; ama avuç içi kadar küçük olan mahzene...

Bu hikayeyi kafamda kurgularken , derinden sarsıldım. Hissettim. Hissediyorum. İzin verin ,beraber hissedelim. Canımız yanacak , üzüleceğiz ama güçlü olacağız. Olmak zorundayız. Çünkü o , ağlaya ağlaya kabuk bağladı. Biz , onun merhemi olacağız...

Bu hikayeye şahit oluşunun tarihini bırakmak istersen diye burası var. Benim şahit oluşumun tarihi: 01/05/2021.

Tekrardan hoş geldin. Seni bilmem ama , benim yazarken canım yanacak...

                             🕸️🧤

Ağlamak...

Hepimiz ağlarız değil mi? Ağlamayan yoktur. Nedenler değişir, kişiler değişir, zaman değişir ama ağlarız her türlü. Göz pınarlarımızdan düşer o damla. Islatır üstümüzü. Biliyor musunuz , canım yanıyor. Düşen damla tenime değdikçe yakıyor beni. Acıtıyor canımı. Siz nedenini biliyor musunuz? Ben ağlamamın nedenini biliyorum ama bunun bana neden yapıldığını bilmiyorum. Siz biliyorsanız söyleyin bana. Hakkımı savunun. Çünkü yapamadım ben. Darbe o kadar yakınımdan geldi ki , anlayamadım. Neden yapıldığını , nasıl yapıldığını , ruhumun nasıl duyamadığını anlayamadım.

Güvenmeyin öyle herkese. Vermeyin sırlarınızı , yaslamayın sırtınızı her yere. Sonra ne oluyor öğrenirsiniz , öğrenmek zorunda kalmayın.

Keşke şuan bu konuşmayı içimden yapıyor olmasaydım. İçimden diyorum çünkü yalnızım. Kendi dünyamda yalnızım ben biliyor muydunuz? Öfkem kendime, güvenim kendime , gözyaşlarım kendime...

Ama iyi olacağım. Söz verdim ben. Ne de olsa sırtımda boş yer kalmadı. Daha fazla bir şey yaşayamam diye düşünüyorum. Ama yaşama ihtimalim yüksek , üzgünüm ki çok yüksek...

Çok az kendimden bahsedeyim , adım Eflal. Eflal Mazhar. 21 yaşındayım. Babamın bir holdingi var. Mazhar Holding. Orada mütercim-tercümanlık yapıyorum. Bir kız kardeşim var. Elzem. Çok seviyorum onu. Süt kadar beyaz , su kadar saf. Bu zamana kadar onu korumak için elimden geleni yaptım. Ah doğru , bu zamana kadar kendimi kötülüklerden korumak için de çok şey yapmıştım ama koruyamadım kendimi. Olmayınca olmuyormuş demek ki.

Ruhum mu? Onu anlatamam. Olmaz. Onun bir ayağı çukurda çünkü.

Benim hikayemde kötü olan çoğu duyguyu hissedeceksiniz. Hayatım öyle , bu duyguları hissetmem kaçınılmaz. Hissettim , hissetmeye devam ediyorum. Geçmiyor hiç. Azalmıyor da. Her gün , her dakika gözümün önünde duruyor. Gözlerimi kapatıyorum , zihnimde beliriyor. Nefes almakta zorlanıyorum , kaburgama batıyor aldığım nefesler.
Ama dayanmaya çalışıyorum.

"Canım acıyor. Üst üste yediğim darbeler ciğerimi deldi geçti. Bitmedi mi cezam? diye sordum , bitmedi dedi bana , daha yeni başlıyor."

                             🌋

Bu hikayede kullanacağım alıntıların çoğu bana aittir. Onun dışındakiler ise , herkes tarafından bilinen alıntılar olacaktır. Ayrıca karıştıranlar olabilir, kendi ağzımdan değil Eflal'in ağzından yazıyorum.

Biraz okunduktan sonra diğer bölümü yazacağım. Az da olsa etkilendiysen ne mutlu bana. Oylarından bunu anlarım. Kısa süreliğine hoşçakal.