AVUÇ İÇİNE SIĞDIRILANLAR

1.BÖLÜM: İNCİ GÖZYAŞLARI

     
                          1.BÖLÜM

                  İNCİ GÖZYAŞLARI
  

                              🕸️🧤

16 YIL ÖNCESİNDEN ANILAR

"Nereye gidiyoruz babacığım?" diye sordum babama. Merak ediyordum nereye gittiğimizi. Bana , "Çok daha güzel bir hayat sürmeye gidiyoruz kızım." dedi. Nereden bilebilirdim ki , güzel dediği hayatın bana zindan olacağını?  "Orada arkadaşların olacak , hatta havuz bile var yeni evimizde biliyor musun?" Diye ekledi. Kocaman gözlerle bakıyordum ona , heyecanlanmıştım. "Ama ben yüzmeyi bilmiyorum ki."dedim. "Üzülme kızım , ben öğretirim. Baban her şeyi öğretecek sana , merak etme sen." dedi ve elini uzatıp yanağımı okşadı.

Keşke babacığım, keşke bana yüzme öğretirken tehlikelerinden de bahsetseydin. Denizde köpekbalıklarının olduğundan da bahsetseydin bana. Bahsetseydin her zaman tetikte olurdum. Dikkat ederdim kendime.
Güçlü durmayı kendim öğrenmek zorunda kaldım biliyor muydun? Sen öğretseydin. Sen öğretince belki yaşamama gerek kalmazdı.

Yeni evimize girdiğimizde garipsemiştim. Eski evimiz daha küçüktü , ufak bir bahçesi vardı sadece. Hayal meyal hatırlıyorum. Çok senem geçmedi orada , ufacık 5 sene sadece. Ama aklımda az da olsa görüntüleri kalmıştı. O zamanlar pek bir şey anlamıyordum ama evde bir eksik vardı. Annem. "Annem nerede babacığım? O ne zaman gelecek?" diye sordum babama.

Babam gülümsemeyle , "Yakında gelecek kızım , işleri varmış ama gelecek ve hep beraber olacağız." dedi. Onu bekledim. 1 sene boyunca. Zaten annemle genelde görüşmezdik. Hiçbir zaman yüzünü net hatırlamazdım ama anne figürü o yaşlardaki çocuk için önemliydi.

O 1 senede evde sadece babamla değildim. Taşındıktan 6 ay sonra evimize yardımcı geldi. Ayla teyze. teyze derdim ona çünkü eve geldiği zaman , "Size nasıl hitap edeyim?" diye sormuştum. "İçinden ne geliyorsa onu de kuzum." demişti. Ben de teyze kelimesini seçmiştim. Ayla teyze çok sakin , sessiz , güvenilir biriydi hep. Annemin olmadığı 1 sene boyunca benimle çok ilgilenmişti. Pazar günleri beni yıkar , saçlarımı tarayıp kuruturdu. Saçlarıma bakım yağları sürerdi. Onu hiçbir zaman yardımcı olarak görmezdik. O hep , ailemizdendi.

O 1 senede babam holding kurdu. Mazhar Holding. Böylece eski hayatımdan daha lüks bir hayatım olmaya başladı. Babam da ünlenmeye başladı. Bu holdingi kendi başına kurmamıştı , bir ortağı vardı. Sevda Arhan. Arada bizim eve gelirlerdi ve evde toplantı yaparlardı.

1 senenin sonunda annem eve geldi. Siyah saçları , koyu kahve gözleri vardı. Sert mizaçlıydı , çok fazla belli etmezdi duygularını.

Her çocuğun yapacağı gibi annemin kollarına atlamam gerekiyordu değil mi? Ama ben öyle yapmadım. Yapamadım. Peki ne yaptım biliyor musunuz? Durdum. İnceledim. Anneme değil , babama sarıldım.  Babam beni kucağına aldığı gibi kafamı omzuna gömdüm ve , "Beni odama götürür müsün babacığım?" dedim. Hiçbir tepki vermeden odama götürdü beni. Odama geçip kapımı kapattım ve yatağıma geçip yastığıma sarıldım. Düşündüm. Neden annem bunca zaman gelmedi? Neden herkesin annesi çocuğunun saçını örmekle meşgulken , benim annem gezmekle meşguldü? Bunları düşündüm.