HAZİN

849 130 542
                                    


​ Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Öpüldünüz <3​

"HAZİN"

❝​en hızlı giden, yalnız gidendir ❞​
Perdenin Ardındakiler, Bu Şehir Bugün Sensiz

Karanlığın soğuğu her iki gencinde tenini ürpertecek seviyedeydi. Genç kız sarıldığı siyah paltosuyla kendini soğuktan korumaya çalışıyordu. Genç çocuk ise soğuğun onu etkilediğini dışa vurma derdinde değil gibiydi.

Yağmur taneleri bir sicim gibi yağıyordu hiç durmayacakmışçasına.

Bu geceki yağmur, bir veda için değil bir terk ediliş için yağıyordu. Bu geceki yağmur, birbirleri için son kez atacak olan iki kalp için yağıyordu.

Terk eden suçluydu.

Terk edilenin ise sadece kalbi kırıktı.

Genç kız, karşısındaki adamı elini havaya kaldırışıyla susturdu. Onu burada tutacak tek bir şey daha söylemesini istemiyordu çünkü sevdiği adamın varlığı yetmezmişçesine. Gitmek onun için bir tercih değildi. Mecburiyetti. Kalbinde kocaman bir leke vardı. Öncesinde masum olduğunu hiçbir zaman savunmuyordu lâkin bu seferki onun elini de duygularını da kirlemişti.

Ardından bir şimşek indi yeryüzüne. Çıkan sesle irkilen kız bir adım yaklaştı adama. Bu, kızın aklına gök gürültülü gecelerde karşısındaki adama ne kadar sıkı sarıldığını getirdi. Ancak bu gece sığınacağı kişi o adam değil, iradesiydi. Artık bunun için çok geçti. Onu sarmalayacağı elleri kirliydi. Bu kir; bir başkasının kanıydı. Bu kir genç adamın ağabeyinin kanıydı.

Derince bir oksijen çekip dudaklarını ıslattı genç kız. Bir şey söylemek istiyordu. Sevdiği adamdan onda en az hasar bırakarak ayrılmak istiyordu. Hoş, daha ne kadar hasar bırakabilirdi ki.

Adamın koyu gözlerini yuvasından kaçan birkaç gözyaşı parlattı. Alt dudağını fazlasıyla ısırıp eğdi başını usulca. Asfaltta gezdirdiği ayağını durdurdu. Sonra kızın buz mavisi gözlerinde gezindi gözleri. Bu gözleri kaybetmek istemiyordu. Aldığı nefesten sonra yutkundu. Bu kokuyu kaybetmek istemiyordu. Bu ana, aşık olduğu kadını son kez görecek olduğu ana lanet etti. 2.yıl dönümleri için getirdiği sakura çiçek buketinin sıktığı ucunu bıraktı. Yere düşen çiçeklere refleks olarak kaydı kızın gözleri. Yutkundu. Birkaç duygusunu daha arkasında bırakarak kafasını dikleştirdi ve dimdik adama baktı.

HAZİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin