✦ Oy vermeyi ve yorumlarınızı benimle paylaşmayı unutmayın. Bölüm sonunda görüşürüz.
Öpüldünüz <3 ✦꧁꧂
"3. BÖLÜM : KÖRDÜĞÜMÜN KAYIP UCU"
❝güçlü bir hafıza ağır bir cezadır ❞
Britney Spears, Criminal
Taylor Swift, I knew you were trouble
Kolpa, Nasıl öğrendin unutmayı꧁꧂
(14 Mayıs, 2000)
Açılmamış birkaç paketten birini seçip içinden bir adet mendil çıkarıp soğuktan sızlayan burnunu sildi küçük kız. Siyah çantasının askılarını düzeltip iyice sarıldı yer yer yırtık olan siyah montuna. Dişlerini dudaklarına geçirip kendisinin hiçbir zaman sahip olamadığı ve olamayacağı gülüşlerle, sevgiyle; anne sevgisiyle dolup taşan güruhun arasına girdi.
Bugün burası epey kalabalıktı. Gelirken bir kızın annesine 'Anneler günün kutlu olsun' demesini işittiğinden, bu kalabalığın sebebini bu günün anlamına yordu. Oysa onun hatıralarında ve zihninde böyle bir günün bir karşılığı yoktu, olmamıştı daha doğrusu.
Kalabalığın arasında güç bela bulabildiği bir banka doğru ilerledi. Çantasını koyduktan sonra kendisi de usulca yerleşti. İçinden bugün bir şey satmak gelmiyordu. Belki bu kadar kalabalıktan her
günkünden daha fazla para kazanabilirdi ancak buna çok hevesli olduğu söylenemezdi. Fakat eli boş geri dönerse de işlerin hiç iyi gitmeyeceğini çok iyi biliyordu.Sıkıntıyla bekledi öylece. Gözleri etrafındaki insanların birinde gezip diğerine takılıp dolanıyordu. Sevgi sözcükleri, gülüşler, öpücükler ve neşeyle dolu olan bu parkta ne de yabancı hissetmişti kendini. Küçücük bedenini saran sıkıntıyla sindi yavaş yavaş oturduğu banka.
Yaş dolu gözleri peçetelerde gezindi. Burada bunları satacak mecali kendinde bulamadığı için çantasının fermuarını açıp içine tıktı hepsini. Kafasını kaldırıp bulutları izlemeye başladı. Zihninde durulmak bilmeyen düşüncelerle yordu kafasını.
Hiç kimse onun başını okşamamış, ona gülmemiş, onu gülümsetmemişti. Kimse onu sevmemişti ki.
İnsan hiç tatmadığı bir duyguyu özleyebilir miydi? Dahası bu duygu gözlerini yaşartacak kadar güçlü bir biçimde sarabilir miydi onu? Yoldan geçen mutlu aileler de gözleri takılı kalabilir miydi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAZİN
Dla nastolatkówBu, vedanın değil; terk edilişin hikâyesi. Acının merheminin yine acı olduğu, onu sürdüğünde kabuk bağlamaya bile fırsat bulamayan yarasının daha da aşınıp, derine inenlerin hikâyesi. Terk eden suçlu, Terk edilenin sadece kalbi kırıktı. Ve o; masum...