The Maid (A Darren Espanto Fanfic)

Chapter 15

Micah's POV

(A/N: Daming fast forward nuh? Hahaha peace)

Ilang taon na nakalipas. Nakapagtapos nako ng pagaaral. Tinupad ni Sir Lyndon ang panagako niya na kahit di nako nagtatrabaho para sa kanila, sinuportahan pa rin niya pag aaral ko.

Hindi ko na nakita si Darren.... kahit nakausap...kahit sa chat. Dineactivate ko na Instagram, Facebook at Twitter accounts ko. Nagsimula ako ulit. Gumawa ako ng mga bagong accounts sa mga yun.

Ang hindi ko lang maintindihan...bakit di ako maka move on? Sa totoo lang dumami na mga manliligaw ko. Kahit isa wala ako sinagot...nagiisa pa rin si Darren sa puso at isipan ko.

Iniimbitahan na nga ako nila nanay na tumira kasama sila sa America eh kaso hindi ko pwede iwan business ko. Yup I have my own shoe business at yumaman nako dahil dun. Hindi ako masyadong busy tho...marami na siyang branch eh kaya ayun.

I just make designs and boom! Malaki na agad kinikita ko.

Anyways wala ako magawa ngayon eh. Nasa bahay lang ako nakahiga sa kama.

No one knew of me past anymore except me. Hindi na ako ang Micah Testor dati na ayaw ng lahat. From 0 friends grabe ngayon marami na. Side line ko ngayon ang modelling. 

*When your legs don't walk like they used to before

Tumunog yung ring tone ng Iphone ko. Sinagot ko.

"Hey Micaaahhh!" 

Si Joan pala best friend ko. Kasamahan ko rin siya sa pagmo modelling.

"Hellooo" 

"Uy bes! May ipapakilala ako sayo na kaibigan! Makakasama rin natin siya sa mga susunod nating photo shoots" Sabi niya.

"Ah oh sige" Sabi ko.

"Hooray! Oh sige kita kits tayo mayang 3pm sa mall" Sabi niya.

"Gehgeh bye" Sabi ko.

Tumingin ako sa relo.

ABA MATINDE! Magiimbita ng 2pm eh 1:15pm na. Baliw ba toh?

Naligo na ako at nagbihis.

Sinuot ko ang gray sweat shirt, denim blue shorts at Red Vans ko.

Inayos ko buhok ko then dinala na yung bag ko and left.

Pagdating ko dun, nakita ko si Joan sa Starbucks kasama ang isang lalaki. Ewan ko pero parang kinakabahan ako. Iba tong kaba na toh ah.

Pumasok ako sa loob ng Starbucks. Kinalabit ko si Joan.

Paglingon niya,. niyakap niya ako bigla!

Then lumabas kami kasama nung kaibigan niya. Di ko pa nakikita masyado mukha eh. Naka grey sweat shirt din tulad ko pero nakataas yung hood kaya di ko pa makita.

Pumunta kami sa park sa likod ng mall.

Umupo kami sa benches.

"Uhm Micah ito nga pala si Darren. Darren ito si Micah" Sabi niya.

Tinanggal niya hood niya at nakipagkamay sa akin. 

Sa labas ito lang mukha ko -_- pero in the inside O_O

SI DARREN! HINDI PA KASI ALAM NI JOAN EH! 

"Ah oh sige kailangan ko na umalis may pinapagawa sa akin si mama eh. Magusap usap muna kayo para magkakilala naman kayo." Sabi niya.

Umalis na siya.

SHEEET! Ang awkward!

"Micah...." Simula ni Darren mababa ang boses.

"Oh?" Sagot ko.

Nagiba na itsura ni Darren. Mas gumwapo na siya. Hindi na siya cute. Gwapo na talaga siya pramis!

"Sana hindi ka pa galit sa akin" Sabi niya.

"Huh? Bakit naman ako magagalit sayo?" Tanong ko sa kanya.

"Eh kasi nga diba? Dahil sa career ko kinailangan natin maghiwalay?" Sabi niya.

"Uhm...ano? Eh ngayon nga lang kita nakilala eh. Ano ba pinapalabas mo?!" Tanong ko.

GRABE MICAH!  BEST ACTRESS!

"Micah wag naman ganyan! Alam ko nasaktan kita pero wag ka naman magkunwari na hindi mo ako nakilala" Sabi niya.

"BAKIT PA?! PAGKATAPOS NG LAHAT NG NANGYARI SA ATIN, GANYAN LANG?! MAGKUKUNWARI TAYONG OKAY TAYO! KUNWARI WALANG NANGYARI AT IKAW PA RIN YUNG DATING MINAHAL KO?! DARREN DI NAMAN KASI GANUN KADALI YUN EH! KUNG TUTUUSIN MATAGAL NA KITANG KINALIMUTAN! MATAGAL KO NA IKAW TINANGGAL SA PUSO'T ISIPAN KO PERO BAKIT MAHIRAP TALAGA PARA SA AKIN TANGGAPIN NA WALA KA NA SA BUHAY KO?! AT BAKIT HANGGANG NGAYON NAGHANAP PA RIN NG PARAAN ANG TADHANA NA MAGKITA TAYO?! HINDI LANG YUN AH NAKIKITA AT NARIRINIG KO PA NA GIRLFRIEND MO NA ULIT SI TWITTLE! WOW HA! MADALI LANG PALA AKO KALIMUTAN AT IWANAN SA ERE! SAMANTALANG AKO DUMAAN LAHAT NG MANLILIGAW PERO KAHIT ISA WALA AKONG SINAGOT DAHIL HINDI KO MAINTINDIHAN KUNG BAKIT IKAW PA RIN ANG ISINISIGAW NG PUSO KO! BAKIT KASI IKAW?! PWEDE NAMANG IBA DIBA?!" Sabi ko ng umiiyak.

Walang masabi si Darren. May tumulo na luha sa mata niya.

Tumakbo na ako paalis.

Tadhana naman kasi eh! Maayos na sana ang buhay ko tapos nangyari pa toh?! Kailangan pa ba talaga namin magkita?! Pero bakit? Bakit kailangan namin magkita?!

Lahat yun tinatanong ko sa sarili ko. Nakatakbo ako hanggang bahay. Pumasok sa kwarto ko at umiyak sa kama ko.

----------------------------------------------------------------------------

Yun lang muna guys sa ngayon/For now..

Also please read "Hi,My name is..." [Juan Karlos Labajo]  by:@ShelsJulia

.

Also, guys patawarin niyo ako kung minsan di ko na mareplyan lahat ng messages, at requests niyo for dedications and other stuff haaa kasi super dami na eh tapos busy pa ako. Hope you guys understand! Love yaaa! :* <3