Dangerous Minds 18+ ✅

Hoofdstuk 14

Pov. Liv

Snelle opende de deur van het busje en ik stapte uit.
Snelle had tiewraps om mijn polsen heen gedaan en ze zaten veel te strak. Het schuurde langs mijn huid, waardoor deze erg brandde.
"Kom," zei hij en nam me mee een grote fabriek binnen. Ik keek snel om me heen en zag dat we op een oud industrieterrein waren.

We kwamen binnen en ik zag al meteen twee mannen staan. Ze hadden geweren bij zich en daar schrok ik van.
Ik was ervan overtuigd dat me iets ergs zou overkomen en plots voelde ik een groot gevoel van spijt.

Snelle opende twee grote deuren en we kwamen in een grote hal terecht.
Toen zag ik Timothy op me af lopen.
"Timothy?" zei ik. "Wat is er?"

Timothy stond recht voor me en keek me lang aan.
"Waar was je?" vroeg hij.
"Waarom maak je me niet los?" vroeg ik terug en Snelle gaf me een doffe klap op mijn schouder.
"Geef antwoord," zei hij.
"Dat zou je moeten weten," zei ik en voelde mijn schouders branden van de klap.
"Jij was ineens weg en ik heb je niet kunnen vinden. Heb je de politie ingelicht? Heb je me verraden?!" schreeuwde Timothy en ik schrok van zijn uitbartsing.
"Ik was er niet, omdat ik in het ziekenhuis lag. Één van de Russells heeft me geschoten," zei ik en greep naar mijn vest. Ik ritste deze open en trok mijn hemd naar beneden. Mijn bh was zichtbaar, maar ook de wond van de kogel.
Ik keek in Timothy's ogen en zag dat het hem raakte.
"En nee ik heb niets gezegd. Ik was bezig met niet dood te gaan. Iedereen denkt dat ik daar gewoon kwam werken," zei ik en trok mijn hemd weer omhoog.

"Maak haar los," zei Timothy en Snelle twijfelde.
"Nu!" schreeuwde Timothy en Snelle deed wat hem was opgedragen.
De tiewraps vielen op de grond en ik wreef over mijn zere polsen.
Hij nam me mee naar een kantoor boven in de fabriek. We hadden uitzicht op de hal en ik zag de mannen van Timothy wapens schoonmaken.
Timothy sloot de deur en ik ging op een oude bank zitten die daar stond te vergaan.

"Ik...," begon hij. "Ben je oke?" vroeg hij en ik keek hem vol ongeloof aan. Ik kon hem wel bestempelen als psychopaat.
"Ik leef nog ja," antwoordde ik.
"Het was nooit de bedoeling dat dit zou gebeuren," zei hij.
"Jij was degene die me er heen stuurde, vanwege mijn telefoon," zei ik. "Je wist dat je me in zo'n situatie zou zetten,".

"Je wilde het zelf ook. Ik waarschuwde je nog," zei Timothy en verhefde zijn stem.
Ik was even stil en wist dat ik hier niks tegenin kon brengen. Het voelde was wel zijn schuld. Daarnaast ontvoerde hij me in plaats van dat hij me op een andere normale manier kom benaderen. Nu was ik gekaapt van mijn vrienden en zij hadden nu ook vragen. Ze hadden de politie zeker gebeld. De politie zou me gaan zoeken. Ging ik hem dat vertellen? Nee.
No way. Ik had gezien hoe hij me behandelde. Voordat hij mijn schotwond zag, zag hij me aan voor een verrader. Seks was gewoon seks voor hem blijkbaar, ookal liet hij signalen zien dat hij om me gaf.

Ik staarde voor me uit en een traan rolde over mijn wangen.
"Waarom stelde je me het uberhaupt voor? Ik ben een makkelijke prooi," zei ik.
"Dat ben je niet," zei hij. "Je bent geen makkelijke prooi,".
"Wat is dit dan Timothy? Je ziet een meisje met liefdesverdriet en je geeft haar wat comfort zodat ze je gaat vertrouwen. Vervolgens bied je mij leven aan dat je volledig voor me kan zorgen, terwijl je wist wat er eigenlijk allemaal zou gaan gebeuren. Je ontvoert me, omdat je meteen denkt dat ik naar de politie ben gegaan om jou aan te geven, maar zodra je deze wond ziet, vraag je of ik oke ben?" barstte ik tegen hem uit en veegde mijn tranen weg.
Timothy keek voor zich uit.

"Ik wilde dit, omdat jij me zag. Mij. Maar nu begrijp ik dat het gaat om de juiste aandacht en ik weet nog steeds niet waarom je doet alsof je om me geeft, maar het zal allemaal wel. Je hebt me in gevaar gebracht en nu wil ik dat je me met rust laat. Of ga je me vermoorden zoals die ene man die je neerschoot?"

Ik keek hem lang en boos aan.

"Ik ga je niet vermoorden," zei hij en ging op een stoel voor me zitten.

"Dacht je soms dat ik gebroken was en gered moest worden? Dat je een soort van guardian angel bent en die omslaat in een duivel? Geloof me, die engel ben je nooit geweest. Je was altijd al een duivel," zei ik en Timothy vloog op me af. Hij sloeg me een paar keer op mijn gezicht, borst en armen.
"Genoeg!" schreeuwde hij en greep me naar mijn keel. Hij duwde me hard tegen de bank aan en ik kreeg amper lucht.
Ik probeerde me los te maken en hem te slaan, maar Timothy was te sterk.

Plots hoorden we een harde knal gevolgd door schoten.
"POLITIE! OP DE GROND! POLITIE! LAAT JE HANDEN ZIEN!" klonk er luid door de hal en ik voelde hoe Timothy's handen verslapten.

Hij klom overeind en pakte zijn pistool.
Ik hoestte en hapte naar adem.
"Ze zijn hier," zei Timothy en keek mij toen aan.
"Je zei dat je me niet verraden had. Draag je een zender?!" vroeg hij en ik zag voor het eerst angst in zijn ogen.

"Nee! Nee! Ik ben niet naar de politie gegaan," zei ik en zag die onvoorspelbare blik in zijn ogen.
"Timothy.. please!" huilde ik, want ik had geen idee wat er zou gaan gebeuren.

Ik hoorde schoten en geschreeuw.

"Je hebt me verraden," zei Timothy en richtte zijn pistool op mij.
Ik wist nog hoe het voelde om geschoten te worden en ik dook snel in elkaar.

"Je vind me een duivel. Maar jij draagt liefde voor een duivel. Jij voedt mij. Hoe je bent. Hoe je doet. Je wilt gered worden en uiteindelijk laat je ze keihard vallen," schreeuwde hij naar me.

"Alsjeblieft! Ik heb je niet verraden," huilde ik. De angst gierde door mijn lijf heen. Ik probeerde aan mijn ouders en vrienden te denken en hoopte dat ze me zouden vergeven voor de chaos waar ik in terecht was gekomen.

"Politie! Laat het wapen vallen! Slachtoffer en verdachte gevonden," hoorde ik een man schreeuwen.
Ik keek langs mijn armen heen en zag het pistool nog steeds op mij gericht.
"Laat het wapen vallen! Nu!" riep de agent nog een keer.

"Denk goed na! Timothy, het is over nu! Laat het wapen vallen!"

Timothy had het wapen nog steeds op mij gericht. Hij staarde me aan en ik liet mijn armen langzaam zakken.

"Alsjeblieft," smeekte ik hem.

Wat denken jullie dat er gaat gebeuren? Laat het me weten in de comments!
Vergeet niet te stemmen!
Volg mn insta olvera_stories!

Xx O