Hoofdstuk 4

322 6 0
                                    

Ik was alleen in Timothy's huis en keek in de koelkast of er wat te eten of drinken was.
Ik zag allemaal blikjes RedBull, maar ik dronk dat amper. Ik vond energy eigenlijk helemaal niet zo lekker, dus ik pakte een pak sap.
Ik ging op zijn balkon zitten en genoot van het uitzicht. Het was bijna zonsondergang.
Ineens besefte ik me dat ik de hele tijd niet op mijn telefoon had gekeken. Ik zag een aantal appjes, sms'jes en gemiste oproepen in mijn meldingen staan. Allemaal van Marnix.
Ik zuchtte en belde hem terug.
"Liv, waar ben je?" vroeg hij.
"Waarom bel je me steeds Marnix?" vroeg ik en had er eigenlijk geen zin in om erover te praten.
"Ik... ik wil het goedmaken. Ik weet dat ik een hele hele grote fout heb gemaakt, maar jij bent de ware voor mij Liv," zei hij.

"Daar had je dan eerder over moeten nadenken,"

"Liv.. je weet hoe ik ben toch? Ik wilde je niet kwetsen. Alsjeblieft kom naar huis. Ik mis je en ik heb eten gemaakt. Zal ik je anders ophalen?"

"Ik kom morgen sowieso langs, want mijn spullen liggen nog bij jou,"

"Oh oke. Kunnen we dan even praten?"

"Misschien wel. Misschien niet. Ik ga nu ophangen. Doei," en ik hing op.

Ik liep weer naar binnen en ging naar de badkamer. Timothy's badkamer was ook luxe. Hij had een bubbelbad en een regendouche. Heerlijk!
Ik nam een douche en ging daarna op de grote zachte bank hangen.

Rond een uur of tien was Timothy nog steeds niet terug. Ik besefte me ook dat ik zijn nummer helemaal niet had.
Ik deed de televisie uit en wilde net naar bed gaan.
Toen hoorde ik de voordeur opengaan en een aantal voetstappen het huis binnenkomen.
Timothy liep de gang binnen gevolgd door twee andere mannen.
"Je bent er," zei ik verrast en keek naar de onbekende mannen.
"Ik ben nog even bezig. Ga in bad, dan kom ik straks," zei Timothy en liep door naar de woonkamer. De mannen keken me even aan en ik liep naar de badkamer.
Ik zette de warme kraan aan en zocht naar een paar handdoeken. In geen enkel badkamerkastje was er één te vinden.
Toen herinnerde ik me dat ik in de slaapkamer een paar handdoeken had gezien.
Zo stil mogelijk sloop ik de gang op en ging naar de slaapkamer. Ondertussen hoorde ik de stemmen van Timothy en de mannen.
Ze hadden een gesprek. Over wat?
"Misschien moeten we naar Duitsland," hoorde ik één van de mannen zeggen.
"Ik laat me toch niet pakken door die k*nker politie. Er moet een andere manier zijn," hoorde ik Timothy zeggen. Hij klonk gefrustreerd en ik schrok van zijn taalgebruik. Was hij altijd zo?

"Juist daarom. We moeten even rustig aan doen bro," zei de andere man. "Lading is net binnen en we hebben al kopers. Maar afspraken moeten in onze safehouse plaatsvinden. Ik zie, je hebt chickie. Gaat zij ook mee?"
"Misschien. Maar oke, we gaan Duitsland. Morgen gaan we en dan bel jij ook even die man," hoorde ik Timothy zeggen en ik haastte me de slaapkamer in.
Snel pakte ik een stapel handdoeken en liep naar de slaapkamerdeur.
Ik hoorde de mannen weggaan.
"Liv," hoorde ik mijn naam door het huis galmen.
Ik liep de slaapkamer uit en zag Timothy in de gang staan.
"Handdoeken. Die lagen niet in de badkamer," zei ik snel om te voorkomen dat hij dacht dat ik hem afgeluisterd had.
"Is het bad al vol?" vroeg hij en liep op me af. Hij kuste me op mijn wang.
"Bijna," zei ik zacht en we liepen samen naar de badkamer.
"Je vraagt je zeker af wie die mannen waren?" vroeg hij toen we in het bad zaten.
Ik knikte.
"Mijn neef en adviseur," antwoordde hij.
"Van je werk?" vroeg ik. "Je veiling,".
"Wat is er?" vroeg hij toen en keek me vragend aan.
"Hoe bedoel je?" vroeg ik.
"Je hebt geluisterd," zei hij en ik probeerde rustig te blijven.
"Het is niet erg. Dat zou ik ook doen als ik bij iemand die ik maar één dag ken in huis was," zei hij.
"Dan zal je het vast ook niet erg vinden als ik vraag wat je echt doet?" zei ik en Timothy keek me lang aan. Als ik maar eens kon weten wat hij dacht op dat moment.
"Oke," begon hij. "Maar als ik je dit vertel mag je dit nooit tegen iemand zeggen. Je zal zelfs mee moeten naar Duitsland en eigenlijk altijd bij me moeten blijven om te garanderen dat mijn zaken niet gevaar lopen,".
Ik slikte even en er ging van alles door mijn hoofd. Maar ik wist zeker dat hij iets illegaals deed.
"Dat is nogal een keuze," zei ik en Timothy knikte.
"Misschien vind je het te snel, maar je moet begrijpen dat ik met elke seconde van de dag leef. Morgen moet ik naar Duitsland en ik ga daar wel een tijdje blijven. Als je het niet wilt, dan kan ik het je helaas niet vertellen, maar ik help je nog wel met je spullen halen bij je ex. Ik breng je zelfs naar je ouders of je vrienden, maar daarna ben ik weg," vertelde hij en ik dacht na.
"Je vraagt me eigenlijk of ik bij je wil zijn? De rest van mijn leven?" vatte ik samen.
"Voor zover de toekomst voor ons bloot ligt wel ja. Maar ik garandeer je dat ik goed voor je zal zijn en je zal niet hoeven werken," zei hij.

Dit was voor het eerst in mijn leven dat ik dit met een man meemaakte. Wilde hij zo graag dat ik bij hem bleef dat hij me deze keuze voorstelde? Ik vond het ergens wel romantisch en om eerlijk te zijn had ik het naar mijn zin met Timothy.
Nu mijn relatie met Marnix over was, was alles wat ik had opgebouwd gebroken. Ons huis, onze liefde, onze dromen. Ik had altijd al een normaal leven gewild zoals het huisje, boompje en beestje idee. Nu zag ik in dat het niks betekende als er geen passie of liefde achter zat.
Wat als ik met Timothy een heel ander leven kon leiden? Een leven wat ik misschien wel nodig had? Spontaan en avontuurlijk. Zoals de trip naar Duitsland klonk uit het gesprek wat ik afluisterde was het niet zomaar een tijdje weg.
En Timothy's geheim. Mysterie vond ik best aantrekkelijk had ik gemerkt.
"Ik wil het weten," zei ik vastbesloten en Timothy boog naar me toe.
"Weet je wel wat ik van je vraag?" vroeg hij en ik keek hem aan in zijn ogen.
"Loyaliteit," zei ik. "Ik weet al wat je doet,".
"Oh?" vroeg Timothy.
"Je hebt geen veiling, maar een drugshandel. Geen wiet, want dat is niet interessant genoeg voor jou. Aangezien je een meisje als ik mee vraagt naar Duitsland," zei ik.
"Je bent goed. Geen wiet, maar cocaïne," antwoordde hij toen.

Dangerous Minds 18+ ✅Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu