"Doc, wala na po bang ibang paraan?" Narinig kong tanong ni Mommy sa doctor na nandito...dinala pala nila ako sa hospital at ngayon lang ako nakagising...pero bakit umiiiyak si Mommy?
"Im sorry Mrs.Salve, your daughter's case is a bit serious and there's no possible cure.."panghihinayang na sabi ng doctor....wala nabang gamot sa sakit ko sa puso??
Mamamatay ba ako? Wala nabang gamot? Bat ako pa ang may saket na ganito? Malas ko talaga..ako na nga ang panget at ako pa may saket
Naririnig ko parin ang mga hikbi ni Mommy na inaalayan naman ni Daddy...ayaw ko silang iwan....hindi ko kaya
Hindi ko namalayang naka idlip pala ako...nang imulat ko ang aking mata nakita ko agad ang pamumugto ng mata ni Mommy na mukhang kakatigil lang sa pag iyak...
"Gaile...You cant die,remember that okay?? We will find a way" pag babanta sakin ni mama na halos wala nang boses
"Okay Mom" but i cant promise.
BINABASA MO ANG
Regrets
Non-FictionBakit laging nasa huli ang pagsisisi? Bakit kapag wala na ay dun mulang mare realize na importante sya? Sa huli kalang makokonsyensya, sa huli kalang mag sisisi sa huli kung saan ay Wala na ang lahat...na wala na sya.... Sa huli lang.
