Ikinulong ko ang aking sarili sa loob ng kwarto,hindi ko kayang lumabas,sina Mommy at Daddy ay nag aalala na pero hindi ko sila inaalala
Iba ang inaalala ko....si Gaile....kung sana nalaman ko ka agad na sya yun sana pala mag kaibigan na kami ule,noon palang gusto ko na sya pero nawala yun nang lumipat kami ng manila at sa harap ko ulit sya nag pakita pero hindi ko sya makilala
Hindi ko nakilala ang taong matagal ko nang hinanap, hindi ko nakilala ang babaeng nag papasaya sakin noon kung malungkot ako....naa alala ko ngayon....binibigyan nya ko ng chocolate pag malungkot ako
Face blind bako? Bat hindi ko sya agarang naalala? Ang tanga ko....naluluha ako kapag iniisip ko yung araw na binubully sya sa harap ko ni Alice, hindi ko sya tinulungan....nang minsay nakita ko sya papuntang CR para mag ayos naa alala ko pa yung mga sinabi nya
"Ang saket naman ng buhay ko....lagi nalang....Mahirap ba talagang hindi manakit ng tao? Bakit ganto sila? Teka bat ko tinatanong?"
Yun yung salitang narinig ko pero hindi ko yun inisip....hindi ko alam na sa simpleng pag talikod ko noon ay parang nabagsakan na sya ng langit...na ang akala nyang mag tatanggol sa kanya ay tinalikuran sya.....ganto pala kasaket ang iwanan ano?
Patawarin mo ako Gaile.....alam kong huli na pero patawarin mo ako....hindi ko namalayang na idlip ako at pati sa panaginip ko ay sya ang naroon
"Hi! Clyde! Bat ka umiyak nung binasa mo yun? Pinapatawad na kita...kahit wala ka naman talagang kasalanan, wag ka sanang mag mukmuk dahil sakin dahil hindi ko kakayanin ...tandaan mo mahal na mahal kita at magkikita tayo sa paniginip man o sa susunod nating buhay ....I love you My Euphoria" sabi nya sakin na unti unting nawawala
Panaginip lang pala....sa panaginip nalang talaga....Nagising akong may luha sa mata...sana totoo nalang yung panaginip na yun dahil miss na miss na kita Gaile....If I could turn back the time...I'll recognize you no matter what
My regrets...can never be enough for what i have done and it will never be, but i hope you'll understand
"I love you too"
BINABASA MO ANG
Regrets
Документальная прозаBakit laging nasa huli ang pagsisisi? Bakit kapag wala na ay dun mulang mare realize na importante sya? Sa huli kalang makokonsyensya, sa huli kalang mag sisisi sa huli kung saan ay Wala na ang lahat...na wala na sya.... Sa huli lang.
