This is now the last chapter for 'REGRETS' thank you for reading!!
Last chapter:
Its been 2 years simula nong nawala sya....and until now nasasaktan parin ako at nakokonsyensa pero hindi ko mababago yung pagkamatay nya dahil lang sa konsyensya ko
Labag man sa loob, pinilit kong wag mag mukmuk at nag aral ng mabuti para sa kanyang huling hiling sa akin
I will always remember your name, Gaile at sa susunod na habangbuhay I will make sure you will be my endgame even if i need to suffer for you, even if i am poor with no privilages i will make sure to end up with you kase ngayon ko lang din alam na mahal na pala kita,noon pang mga bata pa tayo
This sounds absurd but bata palang ako minsan mo ring pinaramdam na hindi ako nag iisa, na nandyan ka lang palagi para sakin, at hindi mo alam kung gaano ako kalungkot nung malaman kong lilipat kaming Manila....pero wala akong magagawa kase bata pa ako non
Kahit na nandyan kana sa ibabaw at nagbabantay sakin, i'll make you proud and pay all my debts from you, I am also happy kase nakilala kita, hindi mo man makita yun pero naging masaya ako kapiling ka....dahil binasa ko yung mga love letter mo, parang mas kilala mo pa ako kesa sa sarili ko at nag sisisi ako na hindi ko yun binasa ng maaga...sana nalaman ko agad na ikaw yan....pero hindi na natin mababago yan
You will always have a special space in my heart and i will not forget the short moments we've spent.... I hope you will be happy in there, and till our next eclipse my euphoria....
End.
Thank you for reading!!! Pasensya kung naiyak ka! Ganon lang talaga, first time kong mag sulat ng sad story kaya hindi ganon kaganda pero ok narin
Support my other published stories...thank you again💗
BINABASA MO ANG
Regrets
Non-FictionBakit laging nasa huli ang pagsisisi? Bakit kapag wala na ay dun mulang mare realize na importante sya? Sa huli kalang makokonsyensya, sa huli kalang mag sisisi sa huli kung saan ay Wala na ang lahat...na wala na sya.... Sa huli lang.
