Göz göze gelmiştik.
Daha önce görmüştüm onu. Evet sabah benim huzurumu alt üst edendi
Hala bana bakıyordu.
Açelya ve Defne de yanımıza geldi
Bana ingilizce "iyi misin" diye sordu . Bende "evet" Diyip teşekkür ettim
Sonra yüzüme bi sıcaklık geldiğini farkettim. Yanıyordum. Lütfen dışarıya yansıtmış olmiyim olmiyim.
Ben bu düşüncelerdeyken adamın ingilizce "önemli değil" diyişi ile biraz toparlandım.
Sonra da gitti.
Yüzüm hala alev alevdi. Yüzüm belli ki baya kızarmış kızlar da gülüyordu. Açelya fotoğrafımı çekti. Fotoğrafı görünce domates gibi olduğumu gördüm.
Ahh erkeklere karşı niye böyleyim.
Açelya ve Defne'ye de eğlence olmuştum off
Olayın hâlâ şokundaydım sanki herkes beni görmüş gibi geliyodu. Ve başımı kaldıramıyordum.
Berbat bir gündü. Otele gittik. Sonunda. Duşa girdim hemen. Sonra tatlı bi uyku
Uyandığımda akşam yemeğine az kalmıştı saçımı düzeltip aşağıya indim
Etrafa baktım o adam yoktu. Yemeği yer yemez odamıza gittik. Annem aramıştı. Tekrar aradım. Sesi nedense üzgündü. Bu kadar özleneceğim hiç aklıma gelmezdi.
Telefonu kapattım saat gece 1e kadar kızlarla konuştuk
Sabah yemeğe gittik. Açelya ve Defne'nin arkamda olan birine baktığını farkettim. Beni kurtaran adam
Açelya masamıza davet etti. Bu kız neden bu kadar girişken olmak zorunda ki. Geldi oturdu. Neyse ki hemen yanımda oturdu da yüzümü net göremiyordu. Bi yandan da hemen yanımda oturması
Neden bu kadar utangaçtım. Bu huyumdan nefret ediyorum
Güzel bir ingilizceyle kendini tanıttı. Adı Jungkook'tu ve Kore'liydi. Tatlı birine benziyordu. Jest ve mimiklerini iyi kullanıyordu.
Adımın şehir (Denizli) kökünden geldiğini farketti. İsmin gibi gözlerin var çok güzeller. Demesiyle yüzümün tekrar alev alev yandığını hissettim. Zar zor teşekkür ettim
Benle konuşmak istiyordu ama ben sesimin titreyeceğini, domates gibi olacağımı bildiğimden az konuşuyordum. Biraz sohbet oldu
Sıkılmıştım ki telefonu çaldı ve gitti.Hem mutlu hem de üzgündüm
~2 gün sonra-
Jungkooku her kahvaltıda görmüştüm selam verirdi.
Bugün son gündü birazdan otobüsümüz gelecekti. Üzgündüm ama güzel şeyler hep kısa olur. Bi şey olmaz buraya kadar zaten.
Açelya ve Defne bi saat gelemediler bende otobüste onları beklemeye karar verdim. Bavulumu ve Açelya'nın küçük çantasını aldım otobüse gidiyorum ki
Biri bana seslendi
...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zoraki Evlilik Jeon Jungkook
FanfictionHayatımın tatilde çarptığım bir adamın değiştirebileceğini nerden bilebilirdim ...