DEBT | VKOOK

30

Namjoon'dan

Öğrenci evimde bir model ile oturmuş bir şeyler içiyorduk, aslında başlarda mekanda takılıyorduk fakat Jin'in eski manitası ile biraz olay yaşamıştık, tamam onu biraz pataklamış olabilirim ama o, Jin'i rahatsız ediyordu işte.

"Namjoon ben sanırım çok sarhoş oldum, dengemi sağlayamıyorum"

"Seni taşımamı ister misin?"

"Evet yani, ben
kusacağım"

"Tamam sakin ol, midenin bu kadar hassas olduğunu bana söylemen gerekirdi."

Kanepenin üzerine, biraz da benim üzerime kustu şaka yapmıyorum. Aslında, böyle iğrenç bir şey olurken dahi yakışıklı görünüyor olması doğada var olan adaletsizliği tescilliyordu.

Günümüz olağanüstü geçmiyor olabilirdi ama kimin umrunda? Böyle bir guzellik ile baş başa kalmışım her şey elbette mükemmel.

Jungkook'tan

Okulun bitmesi ile derin bir nefes aldım, Tanrım kim üniversite kolay diye bizi kandırdı? Her zaman beni alan hyungu etrafta göremedim, kampüsün içine yabancı insanlar giremez ama bilirsiniz zenginler için kural yoktur.

"Sonunda"

Tanıdık ses ile irkildim, o beni almaya mı geldi? Hemde beni gizlemeye bu kadar uğraşırken?

"Herkes bize bakıyor Taehyung, buna nasıl cesaret ediyorsun?"

"Biliyor musun Jungkook sen haklısın, Yoongi ve psikoloğum haklı. Neden saklıyorum? Ben seni neden saklıyorum? Başlarda fiziksel temas ile sınırlı olan ilişkimiz vardı yalan söylemeyeceğim senden hoşlanmıyordum fakat devamlı temaslar, dokunmalar bana sevgiyi tattırdı. Yarın ne olacağı kimin umrunda? Genciz, birbirimiz ile ilgileniyoruz homofobik insanlar kimin umrunda?"

"Taehyung, bütün bunlar senin umrunda ayrıca sen ünlüsün yani CEO adı altında bildiğin ünlü. Magazin sayfalarına manşet olmak istemiyorsan bin şu arabana."

Durdu, gözlerimin içine baktı

"Bunu manşet yapsınlar, değsin"

Ellerini belime koyarak beni kendine çekti ve sikeyim beni öptü, eşcinsel çiftin halka açık bir yerde öpüşüyor olması sikeyim normal karşılanmaz ama haklıydı, kimin umrunda? O umursamıyorsa bende umursamazdım.

"Oha inanmıyorum, şunlara bak."

"Ceo Kim Taehyung değil mi o?"

"GURUR DUYUYORUZ SİZİNLE."

"Ay çok tatlılar."

"Mide bulandırıcı değil mi ya bir de iyi bir şey gibi öpüşüyorlar ortalıkta."

Jimin'den

Jungkook'a onunla gelmeyeceğimi söylediğim için kötü hissediyordum, Yoongi hyungun beni beklediği ve aynı zamanda Jungkook'un arabaya bineceği yere koştum, en azından üzgün olduğumu söylemek istiyordum.

"Sonunda geldin Jiminah, kaybolduğunu düşünmeye başlamıştım."

"Hyung Jungkook'u gördün mü?"

"Evet bak şurada."

"Hani."

"Bak hemen şurada Taehyung ile öpüşüyor."

"AY ÇOK TATLILAR, biliyordum be! En başından beri hep söyledim."

"Neyi biliyordun?"

"Hiç hyung, onunla gitmediğim için kötü hissetmiştim fakat şuan geçti."

"Hyung senden bir şey istesem hm?"

"İste Jiminah."

"Eve gidince sende beni öper misin?"

"Burada da öpebilirim hm?"

"Hayır hyung sakın beni kalabalık bir yerde öpme en azından bir süre."

"Neden?"

"Hyung biliyorsun, sen öptüğünde şey oluyor ve belli oluyor."

"Ah Tanrım çok tatlısın seninle ne yapacağım ben?"

Yoongi'den

Arabada cama yaslanmış beni izleyen ve açıkça çok tatlı olan biriyle eve gidiyorduk, o her şeyden, herkesten farklıydı. Tüm orta okul ve lise anılarım onu korumak ile sınırlıydı bir yerde neden ona karşı bu kadar hassas olduğumu merak ediyordum. Gözümün önünde büyümüştü ve attığı her adımı biliyordum şuan ise tamamı ile büyümüş olması tuhaftı bilirsiniz işte o hep bebek gibi davranıyordu.

"Hyung bana şeker alır mısın? Cüzdanım çantamın en aşağısında ve çıkarmak istemiyorum."

"Alırım tatlım."

İşte bundan bahsediyordum. En başından beri o ne isterse alabilirdim, sikeyim benden ev istemek yerine şeker istiyor, araba isteyebilir ama o gelirken pasta almam için şirinlik yapıyor.
Onlar iflas ettikleri zaman Jimin'in çok zorlanacağını düşünmüştüm, Jin ve benden uzaklaşır sanmıştım fakat o ailesinin taşınmak zorunda kaldığı evi süsleyip bizi yemeğe davet etmişti. O böyleydi, her zaman mutlu olacak şeyler bulurdu ve her zaman bana ihtiyacı olurdu. Neden ona sahiptim? Nasıl bu kadar şanslı olabilirim?