Through The Strait Gates//过门 [Completed]

အခန်း ၆၃ ။ ဖွင့်ဟဝန်ခံခြင်း

"Burmese Translation of "GUOMEN" By Priest"

အခန်း ၆၃ ။ ဖွင့်ဟဝန်ခံခြင်း

သော်ရွှင်းနောက်တွင်တော့ ကျနေ၏ ခမ်းနားကြီးကျယ်လှသည့် ရောင်ခြည်များ၏ ကျယ်ပြန့်လှသော တစ်ပြင်တစ်ခွင် ရှိနေသည်။ သူ အဆောက်အဦးအောက်ခြေရှိရင်းနှီးနေသော ကားကိုကြည့်ပြီးနောက် ကားကိုမှီနေသည့် နေကာမျက်မှန်တစ်စုံနှင့်လူကို ကြည့်ကာ လွှတ်ခနဲထွက်မိသွားသည်။
"မင်း..."

အလုပ်မဆင်းခင် အနည်းဆုံးည၉နာရီထိ အလုပ်လုပ်ရတယ်မလား။

သော်ရွှင်း သူ့ကိုယ်ထဲရှိ ဆင်ခြင်တုံတရားအားလုံးကိုသုံးပြီး ထိုစကားကိုပြန်မျိုချလိုက်ရသည်။ မဟုတ်လျှင် သူ ထိုသူအလုပ်ဆင်းချိန်ကိုဘယ်လိုလုပ်သိသလဲဆိုတာကို ရှင်းပြရန်တကယ်နည်းလမ်းမရှိပေ။ သူ ထိုနေရာတွင် တောင့်တောင့်ကြီးရပ်နေပြီး အရိပ်သည် သူ့နောက်တွင် ပြန့်ကားလာသည်။

"ငါက ဘာဖြစ်လဲ"
ရွှီရှီးလင် သူစကား တစ်ဝက်တစ်ပျက်ရပ်သွားတာကြားပြီး သူ့ကို စူးစူးစမ်းစမ်းကြည့်လေသည်။ သူက ကားနောက်ခန်းကိုဖွင့်လိုက်သည်။

"...မင်း အလုပ်လုပ်စရာအများကြီးရှိတာမဟုတ်ဘူးလား"
သော်ရွှင်း သူ့ကိုဂရုတစိုက်ကြည့်နေရင်း ထိုစိတ်ရှုပ်စရာ နေကာမျက်မှန်အားချွတ်ပစ်ခြင်နေသည်။ သူ တည်ငြိမ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး နှုတ်ဖြင့်သာ မေးမြန်းခြင်းပြုလုပ်လိုက်၏။
"မင်းဒီကိုဘယ်လိုလုပ်ရောက်နေတာလဲ၊ မင်းဒီနေ့ နန်းတော်ညီလာခံကို မရှိဘူးလား"

"ဒီနေ့ လျောင်အင်ပါယာရဲ့ ဒေါသအိုး မွန်ဂိုလီးယန်းမြည်းရိုင်းကြီးက တရားမဝင်အပိုင်သိမ်းထားတဲ့ နယ်မြေကို ပြန်လွှဲအပ်လိုက်ပြီလေ၊ နိုင်ငံတစ်ခုလုံးကဒီနေ့ အောင်ပွဲခံနေကြလို့ ဒီနေ့အတွက် နန်းတော်ညီလာခံမရှိဘူး"
ရွှီရှီးလင်က သူ့ကိုလက်ယပ်ခေါ်၏။
"လာဦး လောင်ချန့်က မင်းကို သစ်ခွပန်းအိုးတစ်လုံးပေးလိုက်တယ်၊ ငါ့ကို သယ်သွားပေးပါတဲ့"

လောင်ချန့်၏ အကင်ဆိုင်က ပိတ်သွားပြီဖြစ်ပေမဲ့ လောင်ရယ့်အကင်ဆိုင်အတွက် အရင်းအနှီးအဖြစ်ပိုက်ဆံပေးခဲ့သည့် သူ့သူငယ်ချင်းဟောင်းများကို ရှယ်ယာရှင်များဟု အမြဲတွေးသည်။ သူ့စီးပွားရေးကနှေးကွေးပြီး အမြတ်ဝေစုထပ်မရှိတော့ရင်တောင် နှစ်တစ်နှစ်လုံး၏ ဘယ်ချိန်တွင်မဆို သူတို့ယူချင်သည့် မည်သည့်ပန်းမျိုးကိုမဆို ယူသွားလို့ရသည်။ ဟိုးအရင်က ရှယ်ယာဝင်အများဆုံးဖြစ်သည့် ရွှီရှီးလင်သည် ဘယ်တော့မှ သူနှင့် အားနာမနေပေ။ နှစ်သစ်ကူး ဒါမှမဟုတ်တခြားပွဲတော်များတွင် သူ့ဖောက်သည်များအား လက်ဆောင်ပေးရန်လိုသော ပန်းများကိုလာယူတတ်သည်။ တခြားတစ်ဖက်တွင် ဒုတိယအများဆုံးရှယ်ယာဝင်သည် သစ်ရွက်လေးတစ်ရွက်တောင် မထိဖူးပေ။ လောင်ချန့်ခမျာ သူ့ကျေးဇူးသိတတ်မှုအားဖော်ပြရန် အခွင့်အရေးမရှာနိုင်ခဲ့ပေ။