Through The Strait Gates//过门 [Completed]

အခန်း ၂၄ ။ ကြီးပြင်းလာမှု

"Burmese Translation of "GUOMEN" By Priest"

အခန်း ၂၄ ။ ကြီးပြင်းလာမှု

ရွှီရှီးလင် ကျန့်ရှို့ကို စတွေ့ခဲ့သည့် ပထမဆုံးအချိန်က အသင့်စား စားသောက်ဆိုင်တွင်ဖြစ်သည်။ သူက ခံစားချက်များကိုထည့်မတွေးဘဲ ကျန့်ရှို့ကို မရိုင်းလွန်း မယဉ်ကျေးလွန်းသော နည်းလမ်းဖြင့် ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။ဒါပေမဲ့ ထိုအချိန်တုန်းက သူ့အတ္တမှာ အခုတော့  အပြည့်အဝကုန်ခမ်းလုနီးပါးပင်။

နှစ်ဝက်ကြာပြီး ထပ်တွေ့ချိန်တွင် ရွှီရှီးလင်မှာ ပိုပြီးတွေးခေါ်တတ်လာကာ အပြုအမူကောင်းများလည်းပိုင်ဆိုင်လာသည်။

သူက ကျန့်ရှို့ကို ဝင်ခွင့်ပြုရန် ဘေးကိုဖယ်ပေးပြီး ပြန်လှည့်ကာ မည်သူရောက်လာကြောင်း အဖွားကို နူးညံ့စွာ ဆိုလိုက်သည် ။ သူ အခုလေးတင် ပစ်ပေါက်ထားသည့် ပစ္စည်းများကို သန့်ရှင်းကာ အလုပ်များနေသည့် အန်တီတုကိုမြင်တော့ သူကိုယ်တိုင်ပဲ လက်ဖက်ရည်နှင့် ရေယူလာပေးကာ သစ်သီးပန်းကန်တစ်ချပ်လည်း ယူလာပေးခဲ့သည်။
"ကျေးဇူးပြုပြီး ထိုင်ပါဦး"

ကျန့်ရှို့က တံခါးနားတွင် သူယူလာသည့် လက်ဆောင်ထုတ်ကိုချကာ ရွှီရှီးလင်ကို ဝမ်းနည်းမှုအချို့ဖြင့် လှမ်းကြည့်ပြီး အဖွားရွှီကို စကားလှမ်းဆိုသည်။
"ကျွန်တော် စောစောလာခဲ့ရမှာ၊ ဒါပေမဲ့ ဧည့်သည်တွေကို ဧည့်ခံဖို့ စိတ်အခြေအနေမကောင်းမှာ ဆိုးတဲ့အတွက် မနှောင့်ယှက်ရဲတာပါ"

"မင်းက စဉ်းစားပေးတတ်တာပဲ ရှောင်ကျန့်"
အဖွားရွှီက သူမခံစားချက်များကို ထုတ်ဖော်မပြသတော့တာနှင့် နေသားကျနေပြီဖြစ်သည်။ သူမက လူတိုင်းအပေါ်နူးညံ့ကာ
ဂရုစိုက်သည်။ တစ်ချက်ကြည့်ရုံဖြင့် သူမ မည်သူ့ကိုသဘောကျတယ် မကျဘူး ပြောမရနိုင်ပေ။

နှစ်ယောက်သားက ချစ်ကြည်ရေးယူကာ စကားလက်ဆုံကျနေသည်။ အဖွားက နူးညံ့ပြီး  ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့သော အမျိုးသမီးကြီးပင်။ သတ်လတ်ပိုင်းအမျိုးသားမှာလည်း ခန့်ညားကာ ကျက်သရေရှိသည့် လူလတ်ပိုင်းပင်။ သူတို့နှစ်ယောက်သား မြင်ကွင်းက စိတ်ကြည်နူးချမ်းမြေ့စရာဖြစ်သည်။